1. ÖZET
        Çalışma alanında, Menderes Masifi'nin çekirdeğini oluşturan Paleozoyik yaşlı gnayslar, örtü şist ve karbonatları, paraotokton olan ve Triyas-Alt Eosen yaşlı metamorfik serilerden oluşan "Bekilli Grubu" ile Triyas-Üst Kretase yaşlı "Çökelez Grubu" meta kırıntılıları, Üst Kretase yaşlı Malıdağı Flişi, Lütesiyen-Priaboniyen (Eosen) yaşlı "Dereköy Formasyonu'nu oluşturan denizel çökeller ve Oligosen yaşlı "Akçay Grubu" çökelleri, Neojen öncesi temel kayaçları oluşturmaktadırlar. Çökelez Grubu kayaçları, Bekilli Grubu ve Malıdağ Flişi üzerine tektonik bir dokanak ilişkisiyle oturmaktadır. Akçay Grubu'nun "Karadere Formasyonu" ve Dereköy Formasyonu", kendilerinden yaşlı tüm birimleri uyumsuz olarak üstlemektedir.
        "Denizli Grubu" olarak tanımlanan, karasal Neojen çökelimi, kendisinin temelini oluşturan diğer kaya gruplarını uyumsuz olarak örten, "Kızılburun Formasyonu" ile başlar. Bu formasyon, altta 3.40 m ve üstte 8.70 m kalınlığında olan iki linyit horizonu içerir. İki horizon arasında 215 m kalınlığında bir çökel istifi vardır. Kızılburun Formasyonu'nu gölsel "Sazak Formasyonu" ve onu da birbirlerinin korelanı olan "Kolankaya" ve "Sakızcılar Formasyonları" izler. Neojen çökelimi gölsel "Ulubey Formasyonu" ile son bulur. Eski ve yeni Kuvaterner yaşlı olarak ayırtlanan genç çökeller, kendilerinden yaşlı tüm birimleri uyumsuz olarak örterler. Neojen yaşlı çökeller arasındaki dokanaklar uyumlu, yanalda ve düşeyde geçişlidir. Sazak Formasyonu'nda görülmeye başlayan traverten oluşumları, Pamukkale'de görüldüğü gibi güncelde de devamlılıklarını sürdürmektedirler.
        Büyük Menderes Grabeni'ni oluşturan D-B doğrultulu faylar, Çivril-Baklan Ovasını, Çöklez Dağı'nı güneyden sınırlayan KD-GB doğrultulu fay ve Gediz Grabeni'ni belirleyen KB-GD gidişli faylar bölgedeki Önemli yapısal çizgileri oluştururlar. Genelde diri olan bu faylar bölgedeki çökelimi denetlemişlerdir. Büyük Menderes Grabeni'ni sınırlayan faylardan, kuzeydeki fayın atımı güneydeki fayın atımından büyüktür.
        Yörede saptanan linyit oluşumlarından alınan örneklerin kimyasal analizleri sonucu, kalori değerlerinin; Kabaağaç linyitlerinde 3667 Kcal, Sazak Linyitleri'nde 2781 Kcal'lik Aşağı Karaçay linyitlerinde ise maksimum 1691 Kcal olduğu belirlenmiştir. Yapılan polen tayinleriyle de Kabaağaç ve Sazak Linyitleri'nin Geç-Orta Miyosen-en erken Geç Miyosen yaşında olduğu saptanmıştır.