ÖZET
        Sanayileşme ve dolayısı ile de şehirleşme sürecinde olan ülkemizde arazinin akılcı olarak kullanılabilmesi, söz konusu bölgenin jeoloji, jeomorfoloji, hidrojeoloji, depremsellik, su kimyası, mühendislik jeolojisi, vb. özelliklerinin ayrıntılı olarak araştırılması ve değerlendirilmesi ile mümkün olabilir. Bu nedenle Devlet Planlama Teşkilatı Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü'nün isteği üzerine yukarıda belirtilen araştırma ve değerlendirmeler sonucunda hazırlanan Arazi Kullanım Potansiyel Haritasında, mevcut kullanım yanında Giresun ve İlçeleri'nin gelişebileceği yönler, sanayi kuruluşlarına ayrılması gerekli sahalar, dinlenme bölgeleri, tarım alanları ve mera olarak kullanılması öngörülen yerler alternatifli olarak, ayrıca da olumsuz zemin özelliklerinden dolayı ağaçlandırılması gerekli sahalar yer almaktadır.
        Bu çerçevede Giresun İli sınırları içerisinde 10 ayrı sahada ayrıntılı çalışmalar yapılmıştır. Giresun İli orman, toprak sınıfı, yayla, mera, turistik ve tarihi değerleri ile Doğu Karadeniz Bölgesi'nin önemli kentlerinden birisidir. Bundan dolayı yeraltı ve yerüstü su kaynakları ile deniz kirlenmesini önlemek amacıyla sanayi kuruluşlarında arıtma tesislerinin yapılması şarttır.
        Doğu Karadeniz Bölgesi'nde, özellikle kıyı şeridinde dağınık yerleşim şekli görülmektedir. Kentsel yerleşim birimleri ile kırsal yerleşim birimleri birleşmiştir. Ordu, Giresun, Trabzon, Rize İli ve ilçelerinin nerede, başlayıp nerede bittiği anlaşılamamaktadır. Ayrıca bu bölgede kıyıya yakın kesimlerde çay, fındık gibi öze mahsul yetiştirilmektedir. Özel mahsul sahaları ile orman sahaları da birbirleri ile iç içedir. Bütün bunlardan dolayı Doğu Karadeniz Bölgesi bir bütün olarak ele alınmalı ve bölgenin Arazi Kullanım Potansiyel Haritaları üretilerek bölgesel planı yapılmalıdır.