ÖZ
        Türkiye Rejyonal Jeoelektrik Haritalar Projesi kapsamında Uşak-Ulubey-Eşme sahasında Haziran, Ağustos 1990 tarihleri arasında Jeoelektrik (Rezistivite) çalışmaları yapılmıştır.
        Çalışma alanı içersinde Neojen'in taban topografyasını sahada yüzeylenen jeolojik birimlerin rezistivite ve kalınlıklarını, Neojen'in ara birimlerinin rezistivite ve kalınlıkların belirlenmesini amaçlayan rezistivite çalışmaları yapılarak ilgili kesit ve haritalar hazırlanmıştır.
        Çalışma alanında temeli oluşturan paleozoik şistler, permotriyas mermerler üzerinde olası Miosen ve Pliyosen Ahmetler Formasyonu ve Ulubey Kireçtaşları jeolojik yapıyı oluşturmaktadır.
        Çalışmalar sonucunda, Eşme-İnay arasında çökel kalınlığının fazla olmadığı (100 m) İnay-Ulubey-Karayakuplu, Omurca, Uşak yerleşim merkezleri arasında kalan alanda çok kalın bir sedimantasyonun varlığı anlaşılmıştır.
        Pliyosen çökel kalınlığı jeolojik olarak 600 metreler civarında verilmiştir.
        Havzada 1.500 metreleri aşan kalınlıklarda saptanan çökelin; havzanın derinleşen kesiminde Paleotopografya nedeniyle Pliyosen Çökelleri'nin jeolojik olarak gözlemlenenden daha kalın olarak çökelmesi veya Omurca kuzeyinde ve Uşak civarında yaygın olarak mostraları gözlenen Miosen Çökelleri'nin havzanın güneyinde Pliyosen çökellerinin altında muhtelif düzeylerinin varlığından oluştuğu kanısına varılmıştır.
        Jeolojik olarak ortalama 250 metre kalınlıkta verilen Ulubey Kireçtaşları'nın jeolojik olarak gözlemlenenden daha kalın olarak çökeldiği (Yer yer 1000 metrelere varan kalınlıkta) sonucuna varılmıştır.