1. ÖZET
        Bu çalışma Muş-Hınıs (Erzurum)- Tutak (Ağrı) Neojen Havzası'nda mevcut olan linyit potansiyelini artırabilmek amacıyla yapılmıştır.
        Havzanın temel kayaçları Paleozoik yaşlı metamorfitler ile Kretase yaşlı ofiyolitler olup, bunların üzerinde Üst Kretase-Pleyistosen zaman aralığında çökelmiş bir tortul istif yüzeyleşmektedir.
        İnceleme alanında ofiyolitler üzerinde yeralan Tersiyer çökellerinin istifi alttan üste doğru şöyledir: Paleosen-Orta Eosen yaşlı Toraman Formasyonu, Üst Eosen yaşlı Ahlat Formasyonu, Oligosen yaşlı Yazla Formasyonu, Alt Miyosen yaşlı ve birbiriyle yanal geçişli Adilcevaz ve Aktuzla Formasyonları, Üst Miyosen yaşlı Alibonca Formasyonu olup, bu Tersiyer çökelleri üzerine, Pliyosen yaşlı ve birbiriyle yanal geçişli Zırnak Formasyonu ve Solhan Volkanitleri ile Pliyosen-Pleyistosen yaşlı Bulanık Formasyonu uyumsuz olarak gelmektedir.
        Üst Miyosen-Kuvaterner zaman aralığında, Doğu Anadolu'da aktivitesini sürdüren volkanizma eş zamanlı çökellerle yer yer ardışımlı olarak, yer yer arakatkılı olarak, yer yer de onları örterek geniş alanlar kaplamaktadır.
        Kuzeyde Akdağ metamorfitleri, güneyde Bitlis Masifi ile sınırlanmış olan havzada genellikle NE-SW yönlü kompresyon kuvvetlerin etkin olduğu ve buna bağlı olarak NW-SE gidişli kıvrımlı yapılar ile NW-SE ve NE-SW doğrultulu fayların oluştuğu gözlenmektedir.
        Çalışmalarımızda, temel kayaçlar üzerinde yer alan ve Paleosen-Oligosen zaman aralığında çökelen birimler (Toraman, Ahlat, Yazla Formasyonları), ayırtlanmamış Tersiyer çökelleri olarak haritalanmış, kömürlü Zırnak Formasyonu ile dokanak ilişkisi olan çökeller (Adilcevaz, Aktuzla, Alibonca Formasyonları)ise daha ayrıntılı olarak incelenmeye çalışılmıştır.