1. ÖZET
        Dolomitin bugüne dek yeterince ele alındığı söylenemez. Belkide günümüze dek ciddi bir biçimde ele alınmadığını söylemek daha doğru olacaktır. Kısacası ihmal edilmiş bir yeraltı kaynağımızdır dolomit. Üretici Ülkeler arasında ve aynı manianda oldukça kaliteli dolomit yataklarının bulunmasına rağmen dolomit çalışmaları genel prospeksiyon dışına taşmamıştır.
        Ülkemizin sınırsız olan dolomit yataklarının jeolojik etütleri ile teknolojik özelliklerini tespit ederek dünya ülkelerinin dolomit kökenli refrakter tuğlaları diğerlerine tercih ettikleri şu sıralarda yurt ekonomisine daha faydalı duruma getirilmesine çalışılmalıdır.
        Bu nedenle 1986 yılı iş programı çerçevesinde İstanbul İli, Şile-Ağva arasında Triyas yaşlı formasyonlarda dolomit aramalarına başlanmış 1987 yılında devam edilmiştir.
        Bölge stratigrafisini Triyas yaşlı birimler ve bunları uyumsuzlukla örten Üst Kretase formasyonları oluşturmaktadır.
        Triyas karbonatların egemen olduğu alttan üstte doğru;
        1. Kapaklı Formasyonu,
        2. Göksu Kireçtaşları,
        3. Hacılı Formasyonu,
        4. Çataklı Kireçtaşları,
        5. Öbeyli Formasyonu birbirleriyle geçişli veya kankordan beş formasyona ayrılarak incelenmiştir.
        Üst Kretase, sedimanter arakatkıları içeren tüfit, aglomera ve lav akıntılarının ardalanmasından ibarettir.
        Bölge Alpin Orojenezi'nin etkisinde kalmıştır. Tansiyon kuvvetlerinin egemen olduğu bölgede, bu kuvvetlere bağlı olarak oluşmuş NW-SE doğrultulu çekim fayları ve bunların arasına sıkışmış kıvrımlar görülür. Ölçülen stratigrafik kesitler ve incelemeler sonucunda Virgloriyen ve Ladiniyen arasında geçtiği öne sürülen Şile fazının varolmadığı ve Triyas Formasyonları'nın birbirleriyle geçişli ve konkordansla bulunduğu saptanmıştır.
        Sahada Triyas yaşlı karbonatlı kayaçlar dolomitleşme açısında taranmış ve Çataklı Formasyonu içinde zenginleştiği gözlenmiştir.