ÖZET
        30 Ekim 1983 Horasan-Narman Depremi'nin artçı şoklarını incelemek üzere, önce 7 daha sonra 10 istasyonuna ulaşan sismik ağ kurulmuş ve ilk 20 aylık dönemde kaydedilen 2.862 depremden 2.640'ı değerlendirilmiş, elde edilen çözümlerden hazırlanan episantr haritaları, yöredeki aktivitenin zaman içindeki değişim özelliği dikkate alınarak 4 ayrı dönemde irdelenmiştir. İrdeleme sonucunda, bölgede yaklaşık K40^oD uzantısında sol yanal ana fay zonunda üç ayrı episantr kümeleşmesi ile buna konjigeyt durumda gelişmiş dört ayrı dizilimin varlığı ortaya konmuştur. Bölgenin, KKB-GGD yönlü sıkıştırma, DKD-BKB yönlü çekme kuvvetlerinin etkisi altında kaldığı belirlenmiştir. Bu kuvvet sistemlerinin etkisiyle, deprem kümeleşme ve dizilimlerinin zaman içindeki dağılımının güneyden kuzeye doğru yer değiştirdikleri, bir başka deyişle kümeleşme ile dizilimlerin ayırdıkları blokların zaman içinde farklı hareket ettikleri ve bu hareketlerin güneyden kuzeye doğru ilerlediği ortaya çıkmıştır.
        İstasyon sayısının yeterli olmaması nedeniyle odak mekanizması çözümü yapılamamış ancak çalışma süresi içinde meydana gelen magnitüdü 3.5'ten büyük 10 afet depremin ilk hareket çözümleri yapılarak yöre hakkında yaklaşık bir tektonik model oluşturulmuştur.
        İnceleme döneminde toplam E=2.5x10¹⁹ Erg'lik bir enerji açığa çıkmıştır. Enerji dağılımının, dönemsel ortalama değerinin altına düştüğü durumlarda, ani bir deprem veya artçı şoklarla tekrar arttığı izlenmiştir.
        Magnitüd-Frekans ilişkisi artçı şoklar için uygulanarak bölge için a=5.83, b=1.15 katsayı değerleri bulunmuştur. Bu değerlere göre bölgede 1984 yılından sonraki 5 yıl içinde 4.6 magnitüdlü bir depremin % 95 olasılıkla meydana gelebileceği hesaplanmıştır.
        Artçı şok etüdü konusunda ülkemizde ilk defa gerçekleştirilen bu çalışma ile oldukça önemli deneyimler edinilmiş olup, bundan sonraki çalışmalar için yapılması gerekli plan ve organizasyonlar hakkında görüşler belirtilmiştir.