ÖZET
       Bu araştırma ile Sivas-Erzincan arasındaki çok karmaşık sedimanter ve yapısal özellikler gösteren Tersiyer Havzası'nın temel jeolojik özelliklerinin açıklanması amaçlanmıştır. 1973 yılında hazırlanan bu proje çeşitli nedenlerle bugüne değin sürmüş. 1986 yılında havzanın doğu kenarı (2.750 km²) tamamlanmış. Bu raporla da geri kalan kısmı (10.800 km²) tamamlanmıştır.
        İnceleme alanında bölgede göreli otokton Munzur Kireçtaşları ile Karaçayır Formasyonu, bunların üzerine alt Kampaniyen alt Maestrichtiyen aralığında yerleşmiş ofiyolitli karışık, ofiyolitli karışık üzerine açılı diskordan olarak ve birbirbirleriyle dereceli geçişli en Üst Kretase-Paleosen ve Eosen Kırıntıları ile Kireçtaşları gelmektedir. Denizel, lagüner ve karasal Oligo-Miyosen Çökelleri alttaki birimler üzerine diskordan olarak, evaporitlerle temsil edilen geç Miyosen'de alttaki birimler üzerine diskordan olarak oturmaktadır.
        Ancak özellikle Eosen'de ve Alt Miyosen'de söz konusu Tersiyer Havzası çok hareketlidir. Kuzeyden güneye ilerlemekte olan bir ofiyolit napının önündeki çukurlukta en Üst Kretase-Paleosen ve Eosen çökelmiş; bu çökel ortamına çeşitli Olistolitler katılmıştır. Benzer özellikler azalarak alt Miyosen'de de tekrarlanmıştır. Havzanın güneyinde ise durum tamamen farklıdır. Munzurlar-Göldağı-Yılanlıdağı-Çataldağ ve Felfandağı Hattı'nın güneyinde ortam karasaldır ve de çok sakindir. Tüm bunlardan dolayı çalışma alanı için iki ayrı stratigrafi kesiti verilmiştir.
        Sivas-Erzincan arasındaki Tersiyer Havzası'nda özellikle Eosen'de olmak üzere; normal bir istifmiş gibi gözüken oysa sırf kaymadan dolayı tekrarlanan kütleler, yanal yönde ani olarak biten seviyeler, bunlar içinde melanjı andırır Olistostromlar ve formasyon içi diskordanslar meydana gelmiştir. Refahiye Ofiyolitli Melanjı bölgeye yerleştikten sonra hem kuzeyden-güneye ilerlemesine devam etmiş hem de zaman zaman birkaç kez tekrar tekrar Eosen ve Miyosen Çökel Havzaları'na aktarılmıştır.