ADIYAMAN-ÇELİKHAN-PINARBAŞl APATİTLİ DEMİR ZUHURU DEĞERLENDİRME RAPORU

1.ÖZET
        Raporda fizibilite çalışmalarına girilmemiş olup, sadece apatitli demir zuhurunun eldeki verilere ve teknolojik çalışmalara bağlı olarak değerlendirilmesine çalışılmıştır.
        Bölgede ulaşım sorunu yoktur. Yaz-kış ulaşım sağlanabilmektedir. Bölgede karasal iklim hakimdir. Çalışmalar ancak 15 Kasım-15 Mayıs arasında yapılabilir. Bölge halkı geçimini daha ziyade bakliyat türü ürünlerle sağlamaktadır.
        Adıyaman-Çelikhan-Pınarbaşı (Bulam) apatitli demir zuhurunda litolojik olarak yaşlıdan gence doğru, Permo-Karbonifer yaşlı serisit kloritşist, kiristalize kireçtaşları ile Eosen yaşlı diyabaz-çamurtaşı kırmızı kireçtaşından oluşan maden karmaşığı ve Kuvaterner yaşlı döküntü ve alüvyon birimleri bulunur (Ek 3).
        Cevher şistleri ardalanmalı bir yapı gösterirken tabüler-bantlı bir biçimdedir. Kuzey-güney yönlünde 2500 m uzanım gösteren zuhur yaklaşık 80 m genişlikte olup, 25-35° eğimle batıya dalmaktadır.
        Ana cevher genelde apatitli-manyetit olarak adlandırılır. Ayrıca yer yer hematit (spekülarit) gözlenir.
        Jeolojik kesitlere dayanarak genel bir hesaplamayla zuhurda %28.56 Fe %2.01 P₂O₅ ortalama tenörde 31.062.500 ton potansiyel saptanmış olup bir bu miktar kadar da kaynağın varlığı tahmin edilmektedir.
        Apatite yönelik yapılan teknolojik çalışmalar sonucunda fosfor zenginleştirmesi istenilen düzeye çıkartılmışsa da, Fe₂O₃+Al₂O₃ yüzdesi şartname limitlerine düşünülememiş olup, zuhurun fosfordan ziyade demir sahası olarak nitelendirilmesi gerektiği, fosfatın artıktan flotasyonla eldesinin düşünülebileceği kanısına varılmıştır.