ÖZ
        Yerkabuğu sürekli bir devinim içindedir. Bu devinim tektonik olarak diri olan alanlarda gerilme birikimini oluşturmaktadır. Bu gerilmeler yerkabuğunun direnç gösteremeyeceği bir düzeye ulaştığında yerkabuğunda mevcut olan yada o sırada oluşan çatlama yüzeylerinin iki tarafındaki bloklar göreceli olarak devinerek denge durumuna ulaşırlar. Böylece serbestleyen enerji sismik dalgalarla her yana dağılarak Deprem olayını oluşturur. Aktif deprem bölgelerinde depremlerin oluşmasından önce ve sonra yerkabuğunda yatay ve düşey yönlerde şekil ve yer değişimlerinin olduğu, bu hareketlerin büyük depremlerden sonra arazide gözlenebildiği bilinmektedir.
        Yerkabuğunda oluşan bu hareketlerin jeodezik yöntemlerle ölçülmesi projesinde jeodezi biliminin amacı; bu hareketlerin bileşenlerini belirgin bir biçimde saptayarak, aktif fayların özelliklerinin daha iyi tanınabilmesini sağlayabilme ve diğer yerbilim disiplinlerine büyük tektonik sorunların çözümünde bir takım sayısal değerler verebilme olanaklarını araştırarak depremlerin önceden kestirilmesine katkıda bulunmaktır.
        Jeodezik çalışmaların Türkiye'deki fay zonlarının tümünü kapsamasının yararı büyüktür. Bu yolla, öncelikle kabuk deformasyonlarının yoğunlaştığı alanları saptamak ve bu bölgelerde daha sonra diğer yöntemlerle beraber yoğun bir araştırmanın başlatılması ile depremlerin önceden kestirilmesi olanak kazanacaktır.

GİRİŞ
Çalışmanın Amacı
        Yeryüzünde depremler nedeni ile her yıl yaklaşık 10.000 kişi hayatlarını kaybetmektedirler. Yalnızca 1926-1950 Yılları arasında oluşan depremlerde 350.000 kişi hayatlarını kaybetmiştir. Bu süre içindeki depremlerin oluşturduğu yıkımların tutarı da 200 milyar TL dolayındadır.
        2000 yıl öncesine değin uzanan tarihsel kayıtlar Türkiye'nin tarih boyunca önemli depremlere sahne olduğunu göstermektedir AMBRASEYS, 1971). Örneğin bu kayıtlara göre Erzincan en az altı kez yerle bir olmuş ve merkezinde 30.000 kişi can vermiştir.