1. ÖZET
        Bu çalışma, son yıllarda Türkiye'de gerek kromit üretiminde, gerekse kromit rezervlerinin artışı bakımından önemli bölgeler arasına giren, Pozantı-Karsantı-Mansurlu Peridotit Masifi'nin en geniş yerinin güney kenarında yer alan Karsantı Nahiyesi'nin kuzeyinde yer almaktadır.
        Çalışma alanı, yaklaşık 2.3 km²'lik birbirinden bağımsız ve 450 m uzaklıkta iki alanı kapsamakta olup; tektonit, kümülat ve damar grubu kayaçlarından oluşmaktadır. İnceleme alanının çok büyük bir kısmını kapsayan tektonitler başlıca; dunit ve kromitit içeren harzburjitlerden oluşmakta, kümülatlar ise; dunitlerden gabrolara uzanan değişik petrografik türler içermekte, damar kayacı olarak ise; her iki birimi de kesen piroksenit gözlenmektedir. Dunitlerin, kromititlerin piroksenit ve dunit dayklarının oransal miktarları harzburjitlerin yanında önemsizdir.
        Tektonik yapı oldukça karmaşık olup, faylar ve kırık sistemleri hemen her yönde olmaktadır. Yaklaşık D-B ve K-G doğrultulu faylar sahadaki cevher yatakları ve bantları üzerinde etkindir.
        İnceleme alanında, yeraltı ve yerüstü verilerinin değerlenmesinden, 140'dan fazla yatak ve yüzeylemenin bulunduğu ortaya çıkmıştır. Bu yatakların ve küçük yüzeylemelerin bazılarının birbirleriyle bağlantısı olmasına karşın, bazıları da kısa aralıklarla devamlılık göstermektedir. Boyları, bir kaç cm'den 200 m'ye ulaşan boyuttaki bant ve merceklerden oluşan bu yataklar hem tektonit, hem de kümülat grubu kayaçlar içinde bulunmaktadır. Bütünüyle, tektonitler içinde yüzeylenen, Kavasak-Dorucalı-Dereocak Yatakları'nın, kümülatlar içerisinde yüzeylenen, Çanakpınarı-Kızılyüksek Yataklarına oranla daha yüksek Cr₂O₃ tenörlü olduğu söylenebilir. Yatakların yan kayaçla ilişkileri yer yer mekanik olmakla birlikte, genellikle ilksel konumunu korumuştur.