I. ÖZ
       Neojen Serileri'nin ve yan kayaçlarının jeoelektrik özelliklerinin saptanması, taban topografyasının belirlenmesi, linyit kömürüne yönelik sorunlarla endüstriyel hammadde kaynaklarının ve sıcaksu kaynaklarının jeotermal potansiyelinin araştırılması amacıyla, Seyitömer, Ayvalı Neojen Havzaları'nda rezistivite yöntemiyle çalışılmıştır. 1979 yılında Domaniç, Tunçbilek, Tavşanlı Neojen Alanları çalışılırken başlanan Seyitömer Sahası 1980 yılında bitirilmiştir.
       Ilıca ve Yoncalı Kaplıcaları Yöresi'nde yapılan ön çalışmalar sonunda jeotermal enerjiye yönelik ayrıntılı rezistivite etüdünün yararlı olacağı anlaşılmıştır.
       Neojen öncesi taban topografyası profiller boyunca çıkarılmış, temel kayaç derinliğinin en fazla 1.200 m olabileceği belirlenmiştir.
       Gevrekseydiköy alunitli kaolenleri ile yankayaçların elektrik özellikleri saptanmış kaolenizasyon zonunun rezistivite yöntemiyle saptanabileceği belirtilmiştir.

II. GİRİŞ
II.1 Çalışma Amacı
       Neojen Serileri'nin ve Neojen ile ilişkili yankayaçların elektrik özelliklerinin saptanması
       Neojen Havzaları'nın taban topografyasının belirlenmesi
       Neojen içinde belirgin özdirenç farklılaşması gösteren seviyelerin ortaya çıkarılması
       Linyit kömürüne yönelik sorunların çözümlenmesi
       a. İşletme problemlerinin çözümüne yönelik sorunlar; işletme alanındaki tektoniğin belirlenmesi ve takip edilebilirse kömürlü seviyenin belirlenmesi
        b. Yeni kömür yataklarının var olup olmadığının araştırılması
        Sahada görülen sıcaksu kaynaklarının jeotermal potansiyelinin araştırılması