I. ÖZET
       Yelliyatak Tepe Kükürt Zuhurları yaklaşık çeyrek kilometrekarelik solfatarik gaz alterasyonuna uğramış bir alan içersinde yer almaktadır (Ek 1). Kükürt zuhurları özellikle dere içlerinde ve vadi yamaçlarında görülmektedir. Magmatik kökenlidir. Alterasyon alanında ana kayaç; şiddetle kıvrımlanmış kalkaranit, kalkrudit, marn ve kumtaşı ardalanmasından olmaktadır. Bölgedeki Eosen İstifi'nin üst seviyelerini oluşturmaktadır. Kıvrımlanma o kadar şiddetlidir ki bazı kıvrım yarı çapları yarım metre olduğu gibi milonitize olmuş veya ezilmiş, öğütülmüş karmaşık bir litolojik yapı da vardır.
       Kükürtlü gazların, yerkabuğundaki kırık ve çatlaklardan yükselerek yeryüzünde atmosferik oksijenle ve yeraltında meteorik suyla oksitlenip elementer kükürdü ana kaya içinde emprenye olarak bıraktıklarında şüphe yoktur. Bu kırık ve çatlakların işletilen Keçiborlu Kükürt Cevheri'nin oluşumuna sebep olan şaryajla bir ilişkisi yoktur. Zuhurların; herhangi bir bariz kırık hattı veya tektonik yapıyı takip etmemesi solfatarik emenasyonların az şiddetli ve dağınık olduğuna belirttiği gibi bunların yeraltındaki devamını aramada teknik açıdan en büyük zorluğu teşkil etmektedir. Daha önce Enstitümüzün yaptığı jeofizik etüdü azami 50 M. derinliğe kadar kükürt anomalileri tespit edebilmiştir.
       Tüm yöre kükürt zuhurları Miosen'den sonra oluşan kırık hatlarla ilgilidir.
       Yelliyatak Tepe; Burdur Grabeni merdiven faylarıyla yükselmiştir. Kuvaterner taraça molozlarının tepe yamaçlarında askıda kalması da bunu göstermektedir. Dolayısıyla yüzeye yakın yöre kükürt zuhurlarının oluşumuna yardımcı olabilecek su tablasıyla, bu günkü su tablası farklıdır. Bugünkü su tablası yüzeye yakın bu kükürt zuhurlarının oluşumuna müsait görülmemektedir. Yüzeye yakın kükürt zuhurlarımızın teşekkülünde atmosferik oksijenin oksitleyici rolü ağırlık kaşanmaktadır.
        Yüzeyde yaygın ve şiddetli alterasyon, sahayı ilk bakışta cazip göstermektedir. Geçen seneki aramalarımızda A zuhuruna yaptığımız 2 No'lu yarmada % 26 ortalama tenörlü ve 2 m kalınlığındaki bir cevherin 8 m yamaç içersinde yatay istikamette devam etmesi bizi aldatmıştır (Ek 10 ve 3a, 3b). En fazla 102 m derinliğine kadar yaptığımız üç sondaj bu zuhurların yeraltında devam etmediğini göstermiştir (Ek 4 ve 5).
        Sahada ekonomik çapta bir kükürt rezervi yoktur. Hatta bu yüzeysel emprenye kükürt zuhurları, ancak kazma ve kürekle tavuklama usulü toplanacak nitelikte düzensiz tenöre sahiptir. Toplam muhtemel ve görünür rezerv beşyüz ton tüvenan kükürt cevheri kadardır.