1. ÖZET
        Etüt alanında Silüriyen kuvarsitleri Devoniyen kireçtaşı, killi şist grovakları, Triyas kumtaşı ve kireçtaşları Üst Kretase'nin taban çakıltaşı, volkanik katkılı flişleri ile Neojen'in killi kumlu formasyonları aflöre edilmektedir. Bölgede örtülü eski faylanmalar Neojen süresince hareketlenerek morfolojinin sürekli değişmesinde ekten olmuşlardır. Karadeniz Sahili'ne paralel gelişen peneplen morfolojisi topografyanın yönlendirdiği aşınma ve tektonik alçalıp yükselmeler sonucu meydana gelmiştir.
        İrili ufaklı çökel çanaklarında istiflenen Neojen Formasyonları başlıca alt ve üst üye şeklinde ikiye ayrılmakta, alt üye yüksek refrakter şamot kili ve bağlama killeriyle linyit oluşumları bakımından ekonomik seviyeler içermekte alt üyenin en kalın ve yaygın olduğu kesimler Kirazlıyatak Tepe civarındadır. Üst üye orta ve düşük refrakter killerle Döküm Sanayi'nde kullanılan silis kumları yönünden oldukça zengin seviyeler ihtiva etmektedir.
        İstanbul-Şile arasında Neojen havzalarındaki refrakter killerin potansiyelini ve kalitesini belirlemek amacıyla yapılan sondajlarla 35SK değeninde 360 cm'ye ulaşan şamot killeri ve kalori değerleri 2000-4000^oC Kcal/kg arasında değişen maksimum 390 cm'lik linyit seviyeleri kesilmiştir.
        1980 yılında sahadaki sondajlı detay etütler devam etmektedir.