ÖZET
        Bu rapor Eti Bank tarafından, ülkemizin fosfat cevheri gereksinimini karşılamak için Mazı Dağ Cevherleri'ni işlemek üzere kurulacak tesisin proses seçiminde verilecek kararlara ışık tutmak amacı ile, üçü Kasrık, biri de Şemikan Seviyeleri'ne ait 4 adet karbonatlı fosfat numuneleri üzerinde yapılan kalsinasyonla zenginleştirme çalışmalarının teknik detaylarını içermektedir. Bunların yanı sıra enstitümüzde mevcut olan ve yaklaşık olarak kompakt, karbonatlı tip Batı-Kasrık Cevherleri'ni temsil edebilecek nitelikteki başka bir numune de aynı amaçla çalışmalarımızda kullanılmıştır.
        Çalışmalarda ana hedef en az % 30 P₂O₅ içeren konsantreler elde etmek olmuştur. Bu çalışmalar sırasında, enerji tüketimindeki optimal koşulların saptanması için kırma-öğütme ve kalsinasyon aşamaları üzerinde önemle durulmuştur.
        Mazı Dağı Bölgesi'ne ait fosfat cevherleri üzerindeki teknolojik testlere başlamadan önce, yığınlardan alınan temsili numunelerin enstitümüz laboratuvarlar dairesince minerolojik ve kimyasal özellikleri araştırılmıştır.
        E1 numunelerinden hazırlanmış ince kesitlerin mikroskop altında incelenmesinden cevherlerin, genellikle tane boyları 0.04 mm ile 1.6 mm arasında değişen ve çoğunluğu kollofan ve kısmen de dahlitten ibaret fosforit oluşumları ile bunları birbirine bağlar durumda, tane boyları 0,003 mm'den 0.16 mm'ye kadar değişimler gösteren kalsit ve kısmen de dolomit minerallerinden oluşmakta olduğu saptanmıştır. Cevherleşmede yer yer karbonatlaşma ve silisleşme görülürken, gang mineralleri arasında kuvars, kalsedon ve limonite de rastlanmaktadır.
        Yapılan kimyasal analiz, numunelerin % 16-20 arasında P₂O₅, % 47-54 arasında CaO, % 20-23.5 arasında CO₂ içermekte olduklarını göstermiştir. Kasrık numunelerinde silis (SiO₂) yüzdesi 1.5 ile 4 arasında değişirken, Şemikan Seviyesi'ne ait numunede bu aranın 14'e çıktığı saptanmıştır.
        3 Kasrık ve 1 Şemikan Cevheri ile varılan elek analizleri, tüm örnekler için yeterli tane boyu sınıflandırması ile yeterli bir zenginleştirmenin sağlanamayacağını göstermiştir.
        Bu aşamadan sonraki zenginleştirme çalışmalarında, cevher bünyesinde önemli bir yer tutan kalkerin (CaCO₃) kalsinasyon yöntemiyle uzaklaştırılması yoluna gidilmiştir. Bu amaçla -1 cm'de laboratuvar tipi Linder Döner Fırını'nda kavurma deneylerine tabi tutulmuştur. Kavurmadan amaç bünyedeki CO₂'i uzaklaştırmak olup, yapılan deneyler sonucunda, numuneyi 900°C'de 1 saat veya 1.000°C'de 1/2 saat kavurmakla CO₂ içeriğinin % 1 civarına düşülebileceği saptanmıştır.