1. ÖZET
       Çalışmamızın konusu Eskişehir yöresi jeoloji ve hidrojeoloji incelemesinden oluşmaktadır.
       İnceleme alanına ait 395 km²'lik alanın 1/25.000 ölçekli jeoloji haritası ile 235 km²'lik alanın yeraltı su tablası haritası, eş kimyasal değişim haritaları, tektonik ve izobat haritası ile eştransmisivite haritası yapılmıştır.
       İnceleme alanının en yüksek kesimi 1100 m olup Eskişehir ovasının ortalama yüksekliği ise 800 m'dir.
       Porsuk Çayı çevrenin en büyük akarsuyudur. İnceleme alanımıza güneybatıdan girip W-E yönünde akarak çıkmaktadır.
       İnceleme alanımızın S ve N'inde görülen Paleozoyik yaşlı şist ve mermerler ile güney kesimlerde görülen Mesozoyik yaşlı ofiyolitik seriler en eski birimleri oluştururlar.
       Güneyde ofiyolitik seriler üzerine diskordansla Paleojen yaşlı Karacaşehir Formasyonu gelmektedir. Bu formasyon Meşelik Konglomera Üyesi ile Lütesiyen yaşlı Akçalı Kireçtaşı Üyesi'nden oluşmaktadır. Karacaşehir Formasyonu üzerine diskordansla Neojen'de oluşan Eskişehir Formasyonu gelmektedir. Eskişehir Formasyonu, Emerce Konglomera Üyesi, Dülüce Tepe Tüf-Tüfit Üyesi, Kızılinler Konglomera Üyesi. Akpınar Kireçtaşı Üyesi'nden oluşmaktadır.
       Neojen formasyonları üzerine diskordansla Kuvaterner tortullarından olan Kumtepe Formasyonu gelmektedir. Omurgalı fosilleri ile Villafranşiyen (Pleistosen) yaşında olduğu saptanan Söğütönü Konglomera Üyesi (yaşlı alüvyon ile genç alüvyonlar) Kumtepe Formasyonu'nu oluştururlar.
       İnceleme alanında saptanan faylar Karakaya, Kızılinler ve Keskin Fayı'dır. Jeofizik çalışmalar ile Eskişehir Ovası'nın bir graben olduğu saptanmıştır.
       Kretase volkanizması ile Mesozoyik yaşlı ofiyolitik seriler adı verilen bazik ve ultrabazik kayaçlar oluşmuştur.