ESKİŞEHİR-MİHALIÇÇIK BÖLGESİ GRAVİTE ETÜDÜ

1. ÖZET
        Petrol ve Jeotermal Enerji Dairesinin isteği üzerine, jeotermal enerji araştırmaları amacına yönelik olarak, genel tektonik yapıyı ortaya koymak için Eskişehir ilini içeren geniş bir alanın gravite etüdü yapılmıştır.
        Etüt sonucu, bölgenin yapısal durumu ortaya çıkarılmıştır. Eksen yükselimi ve alçalımı gösteren bu yapıların genellikle WNW-ESE doğrultusunda oldukları saptanmıştır. Ayrıca saptanan yarılımlarla (fay) sıcak su kaynakları arasında ilgi ortaya konmuştur.

2. GİRİŞ
        21 Mayıs 1971 tarihinde başlayan gravite etüdü 3. Aralık 1971 tarihinde tamamlanmıştır.
        Etüt alanı: (Ek 1, Ek 2)
        Batıda: Sabuncupmar, Bozüyük, Söğüt
        Doğuda: Mihalıçık, Yunusemre, Kaymaz
        Kuzeyde: Sakarya Nehri
        Güneyde: Sabuncupınar, Seyitgazi, Çifteler ile sınırlandırılmıştır.
        Yapıları ortaya koyabilmek amacıyla yaklaşık 7000 km2'lik bir alanın gravite etüdü yapılmıştır.
        Etüt sonunda bouguer anomali haritası elde edilmiş ve bu haritadan rejyonal, rezidüel ve ikinci türev haritaları üretilmiştir. Önemli görülen bazı yapıları daha iyi ortaya koyabilmek için altı adet profilde gravite ve manyetik ölçüleri alınmış ve kesitleri çizilmiştir.
        Etüt alanını içeren jeolojik çalışmalar Hans Gunther Kupfahl 1954 (Rapor No: 2247) tarafından yapılmıştır. Eskişehir kenti çevresinde sıcak su araştırmaları amacına yönelik jeolojik etüt Kıraner F. 1958 (Rapor No: 2553) ve jeofizik, rezistivite etütleri Özyazıcı M. 1962 (Rapor No: 3230) ve Demirörer M. 1978 (Rapor No: ) tarafından yapılmıştır. Fakat bunlar tüm gravite etüt alanını içermemektedir. Bunun için değerlendirmede daha çok Hans Gunther Kupfahl'ın jeolojik raporundan yararlanılmıştır.