1. ÖZET
        Çankırı-Çorum Havzası'nda temel olarak kabul edilen güneyde Paleozoyik yaştaki metamorfikler, kuzeyde ise Mesozoyik yaştaki ofiyolitler üzerinde Üst Kretase (Maestrichtien) ve Tersiyer yaşlı sedimanlar yer almaktadır. Her ne kadar Tersiyer boyunca sedimantasyonda bir devamlılık yoksa da havzada toplam sediman kalınlığının 10.000 m'ye ulaşması petrol yönünden ilgi çekicidir.
        Maestrichtien'den Üst Eosen'e kadar deniz birçok kere ilerleyerek bölgeyi kaplamış ve geri çekilmiştir. Eosen başında hakim olan derin deniz şartları Orta Eosen'de tedricen sığ deniz şartlarına geçmiş ve Üst Eosen'de deniz tamamen çekilerek yerini karasal ortam şartlarına ve bu şartlarda oluşan geçici göllere bırakmıştır.
        Havza ana tektonik yapısını Maestrichtien'den Eosen sonlarına, muhtemelen Alt Miyosen sonuna kadar etkin olmuş çeşitli fazlarla kazanmıştır. Bilhassa Eosen sonundaki fazlarla ilgili olarak havza kenarlarında devrik ve dar kıvrımlar, itki fayları, hatta şaryajlar oluşurken havza ortalarında yayvan kıvrımlar ve çekim fayları meydana gelmiştir.
        Havzada petrol için ana, hazne ve örtü kaya mevcuttur. Ayrıca geçmişte petrolü oluşturan şartların var olduğunu kanıtlayıcı petrol ve asfalt emareleri havzanın çeşitli yörelerinde ortaya çıkmaktadır. Bunların yanında, havza içinde üç antiklinal yapının saptanmış olması Çankırı-Çorum Havzası'nın petrol olanakları yönünden önemli bir saha olduğunu ortaya çıkarmıştır.