TÜRKİYE MADENCİLİK TARİHİ VE KALAY'IN KÖKENİ HAKKINDA KAHRAMANMARAŞ,
TOKAT, ORDU, KASTAMONU VE ÇORUM BÖLGELERİ'NDEKİ ESKİ
CÜRUF DEPOLARINDA YAPILAN GENEL BİR ARAŞTIRMA

ÖNSÖZ
        Uygarlık tarihi içinde eski Anadolu Madenciliği'nin önemi büyük ve aynı zamanda oldukça ilginç bir yeri vardır. Çünkü eski çağ insanının yaratıcı gücü kalay ile bakırın bileşimini sağlamış ve bir devire "Anadolu Eski Tunç Çağı (M.Ö.3000-2000)" olarak damgasını vurmuştur. Sözü edilen çağda Anadolu yerli halkının önceleri, kalay cevheri gereksinmelerini, kendi doğal kaynaklarından kısmen de olsa sağlamış oldukları, betisi tarihi verilere göre aklımıza ilk gelen olasılıklar arasında yer alır. Bununla beraber Anadolu'nun ve aynı zamanda yakın doğu uygarlıklarının prehistorik devirlerde, zamanın koşullarına göre yeterli bir kalay cevheri rezervine sahip olduğu, şimdilik şüpheyle karşılanacak bir görüştür. Bu nedenle anlatımı yapılan çağda insanların tunç üretimi için kalayı nereden ve nasıl temin etmiş olduğu günümüz için çözümlenmesi gereken sorunlar arasında önemini hala korumaktadır.
        Bu rapor, Enstitümüzün 1973 yılında tarafımızdan başlatmış olduğu "Türkiye Madencilik Tarihi ve Kalayın Kökeni" konulu genel araştırmanın, 1974 yılına ait arazi çalışmalarını içeren değerlendirmeleri kapsamaktadır⁽¹⁾.