1. ÖZET
        Menderes Masifi'nin doğu uzantısı olan etüt sahası, Devonien'den sonra ve Hersiniyen Orojenezi ile rejyonal metamorfizmaya maruz kalarak kristalinitesini kazanmış olan ve yer yer migmatitik özellikler gösteren bir bölgedir. Bölge, anataşı gre, şeyl, silt ve miltaşı gibi tortullar olan ve aralarında çapraz geçişler gösteren, malzemesi kuzeyden gelmiş bulunan ve alttan üste doğru iri elemanlı gözlü gnays, bantlı Gnays, ve çeşitli gnayslarla, kuvarsit ve mikaşist ile ikisi enterkalasyonu çeşitli mikaşist ve grafitik mermerler granat-fillit ve mezokristalin kalker ara tabakalaşmasından ibaret olan meso-epizonal (amfibol-epidot-zoisit fasiyesi) ve yer yer migmatitik bir masiftir.
        Kristalin serinin üzerinde bulunan, formasyon uzantısı N-S olan ve böylece E-W uzantılı kristalin seri ile aykırı düşen bir yapıya sahip olan, kokulu, gri-beyaz bandlı ve yer yer milonitik kalkerler muhtemelen Mesozoik'e aittirler. Ancak bu hususta kesin bir delil elde edilememiştir.
        Pliosen başlarında bölge kısmen su altında kalmış, böylece altta konglomeratik ve kumlu, üstte killi, marnlı ve kalkerli olan acısa fasiyesinde Tersiyer Tabakaları teşekkül etmiştir, bilâhare tatlısu içerisinde çökelmeler vuku bulmuştur. Tersiyer olarak Alt ve Üst Pliosen'e ait fosiller tespit edilmiştir.
        Kuvaterner başlarında Alpin Orojenezle tekrar yükselen bölgede şiddetli bir erozyon hüküm sürmüş ve iri bloklu Alüvyon depoları meydana gelmiştir, şimdiye kadar Pliosen olarak kabul edilen bu tortulların altında Pliosen Serileri tespit edilmiştir.
        Tektonik yönden kristalinde genellikle NNE-SSW doğrultu ölçümleri yapılmış olup, aslında çok değişik yön ve edimlere rastlanılmıştır. Bölgede Alpin Orojenezle birlikte kırılma ve dolayısıyla yükselme tektoniği hakim olmuş ve Pliosen'den beri bölgedeki yükselme 550-600 m'ye erişmiştir.