I. ÖZET
     Çalışmalarımız sırasında Maraş-Elmalar Bakır Sahaları'nın önemli görülen 40 km²'lik kısmının 1/10.000'lik
jeolojik haritası yapılmıştır. Bu kısım, sahanın Cindoruğu Tepesi, Gökçeboğazı Deresi, Oluç Alanı Tepesi, Payamlıkaya Deresi, Sovanlık Deresi, Yoğunoluk Tepesi, Alanyolu Deresi, Gök Dere ve Karacağa Deresi Mevkii'lerini içerisine almaktadır.
      Sahada en yaşlı formasyon olarak radyolarit şeyl, kalker, spilit ve diyabaz kompleksinden müteşekkil seriyi görmekteyiz. Bunlar Üst Kretase'nin en alt seviyelerini temsil etmekte olup, yine Üst Kretase yaşlı serpantinler tarafından kesilmişlerdir. Peridoditik kayaçların ayrışması neticesi meydana gelen bu serpantinler oldukça geniş sahayı kaplarlar. Daha sonra vukuu bulan bir intrüzyonla gabro ve diyabazlar teşekkül etmiş ve serpantinleri kesmişlerdir. Bunların yaşının ise yine Üst Kretase olduğu tahmin edilmektedir.
      Üst Kretase'nin en üst seviyelerini ise Payamlıkaya Deresi'nde görülen iri serpantin çakıllı konglomera ve ziyaret sırtında görülen kumtaşları temsil ederler.
      Sahada çalışmaların yapılmasına sebep olan mevcut cevher mostralarının çoğu radyolarit, şeyl, diyabaz kompleksi serisinde ve diyabazlar içersinde bulunmakta, serpantin için dekiler çatlaklara münhasır kalmaktadırlar.
      Yine 1970 yılında jeofizik prospeksiyonu neticesi verilen lokasyonlarda 4 adet sondaj yapılmış, fakat tahmin edilen, umulan neticeyi vermemiştir.