1. ÖZET
     Birleşmiş Milletler Milli Yetki sınırları Dışındaki Deniz ve Okyanuslar Yatağı'nın Barışçı Amaçlarla Kullanılması Komitesi'nin, 28 şubat-31 mart 1972 New York Toplantıları:
     Birleşmiş Milletler, milli yetki sınırları dışında kalan deniz ve okyanuslar yatağının barışçı amaçlarla kullanılmasını temin edecek bir milletlerarası rejim ve mekanizmanın hukuki esaslarını hazırlamak ve 1973 "Yeni Deniz Hukuku Konferansı"na deniz hukukunu ilgilendiren konular ve meselelerin eksiksiz bir listesini sunmak ve bu konuda sözleşme maddeleri tasarılarını hazırlamak üzere Deniz Yatağı Komitesi'ni görevlendirmiştir.
     1971 yılı Cenevre Toplantıları'nı 86 (85) üye devlet ile yürütmüş olan Deniz Yatağı Komitesi, Mart 1972 New York Toplantıları'nda yeni 5 devletin de (Çin Halk Cumhuriyeti, Fiji, Finlandiya, Nikaragua Zambiya) katılmasıyla, 91 üyelik bir komite haline gelmiştir.1972, I. dönemde Ana Komite 6, I. Alt Komite 16, II. Alt Komite 9, III. Alt Komite 5 olmak üzere toplam 36 toplantı yapılmıştır.
      Hükümetimizi temsilen bu toplantılara gönderilen heyet şu şekilde kurulmuştur: Başkan, Dışişleri Bakanlığı Konsolosluk Genel Müdürü Büyükelçi Necmettin Tuncel, delege olarak Dışişleri Bakanlığı Milletlerarası Kuruluşlar Dairesi Başkanı Elçi Ahmet Asım Akyamaç, Siyasal Bilgiler Fakültesi Devletler Hukuku Profesörü Mehmet Gönlübol, Genelkurmay Plan ve Prensipler Başkanlığı'ndan Deniz Kurmay Binbaşı Erkan Gürsel, Ticaret Bakanlığı Su Ürünleri ve Avcılığı İşleri Müdürü Turan Çakım, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Maden Tetkik ve Arama Enstitüsünden Dr. Maden Y. Mühendisi Selçuk Demirsoy Türkiye'nin Birleşmiş Milletler nezrindeki daimi temsilciliğinden Başkatip Sevinç Dalyanoğlu ve Başkatip Rıza Türmen.
       Deniz Yatağı Komitesi, 1971 yılındaki gibi üç alt komite halinde iş taksimi yaparak çalışmalarını yürütmüştür.
       I. Alt Komite: Ulusal yetki sınırları dışındaki denizler ve okyanuslar yatağı ile bunların altını düzenleyen ilkeler demecine (⁺), sahayı işletmeden doğan ekonomik neticeler ve kıyısı olmayan memleketlere mahsus ihtiyaçlar ve meselelere dayanarak; buralardan elde edilecek faydaların bütün devletler arasında adaletle dağıtılmasını sağlamanın zorunlu olduğuna dikkat etmek ve kıyıları olsun olmasın gelişme halindeki memleketlerin özel menfaat ve ihtiyaçlarını hatırdan çıkartmamak suretiyle: