Bu çalışma, T.K.İ.-G.E.L.İ. Müessesi'ne bağlı "Yatağan-Eskihisar Linyit Açık İşletmesi'nde" üretimin
emniyetli bir şekilde sürdürülebilmesi için şevlerin stabilizesinin araştırılarak, optimum şev geometrilerinin
uygulanmasında esas alı nacak dizayn parametrelerinin ve dizayn değişikliğini gerektirebilecek hususların
belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda yürütülen jeoteknik etütlerle; işletme ve
yakın civarındaki litolojik birimler ayırtlanarak bunların yapısal, mekanik ve genel hatlarıyla hidrojeolojik
özellikleri belirlenmiş, çalışma alanının 1/2.000 ve 1/5.000 ölçekli ayrıntılı jeoloji haritaları yapılmış,
işletmenin değişik kesimlerinde önceden meydana gelmiş duraysızlıklar incelenmiş, ayrıca hareketin devam
ettiği lokasyonlarda hareket izleme istasyonları kurulmuş ve geriye dönük analizler yapılarak kaymaların
mekanizmaları ortaya konmuştur. Bu çalışmalara paralel olarak, çok sayıda örnek üzerinde yapılan
laboratuar testleriyle, inceleme alanındaki birimlerin değişik mühendislik ve dayanım parametreleri ile
bunların içerdiği süreksizlik yüzeylerinin makaslama dayanımları tayin edilmiştir. İnceleme alanı; güncel ve
planlanan şevlerin konumları, süreksizlik sistemlerinin yönelimleri ve malzemelerin davranış biçimleri dikkate
alınarak dizayn sektörlerine ayrılmıştır. Tüm dizayn sektörleri için önce kinematik analizler yapılarak kritik
duraysızlık türleri belirlenmiş, ikinci aşamada değişik seçenekler için yapılan ayrıntılı stabilite analizleriyle
emniyetli şev geometrileri tayin edilerek, stabilite yönünden dikkat edilecek hususlar sunulmuştur.
İnceleme alanındaki Neojen Çökelleri, yaşlıdan gence doğru; Turgut Formasyonu, linyit horizonu,
Sekköy Formasyonu ve Yatağan Formasyonu şeklinde ayırtlanmıştır. Neojen Çökelleri havza kenarı
eşiklerinde kısmen şistlerden, genellikle mermerlerden oluşan temel kayaçlarıyla çevrelenmiştir. Neojen
Çökelleri; büyük kısmının atımları küçük, ancak devamlılıkları fazla olan, KB-GD ve KD-GB doğrultulu çok
sayıda fay tarafından etkilenmiştir. Özellikle Sekköy Formasyonu'nu temsil eden kayaç birimlerde belirgin
olan ve sık aralıklarla tekrarlanan üç ana eklem sistemi belirlenmiştir. Bu sistemler, sahada egemen olan fay
tektoniğine uyumlu olarak gelişmişlerdir. Tabakalaşmanın havza ortalarında sakin olmasına karşın, eğimler
havza kenarlarına doğru giderek artmaktadır.