Tınaz işletmesinde, şev stabilitesinin incelenmesi amacıyla, T.K.İ.-G.E.L.İ. Müessesesi Müdürlüğü'nce
MTA Genel Müdürlüğü'ne yapılan talep üzerine, Tınaz Ocağı'nda Kasım 1988'de jeoteknik etütlere
başlanmıştır.
Bu etütle;
a. Ocaktaki jeolojik birimlerin jeomekanik özelliklerinin, duraysızlıkların mekanizmasının ve modelinin
belirlenmesi,
b. İşletmede genel şev açısı ve basamak geometrisi parametrelerinin, stabilite analizleriyle tayin
edilmesi amaçlanmıştır.
İlk aşamada; mevcut işletme sınırları içerisindeki basamaklar da jeolojik birimler ayırtlanmış ve ocak
jeolojisine yönelik çalışmalar ile süresizlik etütleri ve yer altı suyu ile ilgili bilgilerin toplanması için gözlemler
yapılmıştır. Bunlara parelel olarak, birimlerden örselenmiş ve örselenmemiş (blok) numuneler alınmıştır.
Çalışma alanı içinde kömür horizonu üzerinde; masif ve laminalı marnlar, onların üzerinde plaket
kalkerler ve en üstte konglomeralar yer almaktadır. Kömür tabanındaki siltli, killi istif ise, bu birimde henüz
kazı yapılmadığı için gözlenememiştir.
Kömür horizonu üzerindeki marnlarda tabakalanma 3o civarında bir eğimle güneydoğuya dalımlıdır.
Tabaka doğrultuları ile şev doğrultuları arasındaki açı 20o'den büyüktür. Bunun yanı sıra, birbirlerine hemen
hemen dik konumda gelişmiş ve eğimleri 80° ile 90° arasında değişen eklem sistemleri belirlenmiştir.
Bu aşamada, kömür horizonu üzerindeki marnlarla ilgili stabilite analizlerde kullanılacak olan jeomekanik
parametreler laboratuvar deneyleriyle tayin edilmiştir.
Buna göre;
a. Ortalama birim ağırlık değeri 1.77 gr/cm3 (17.3 kN/m3),
b. Tabaka/Lamina yüzeylerinin ortalama doruk ve artık makaslama dayanımı parametreleri sırasıyla;
cp = 112.3 kPa, θp = 29°.6 ve cr = 25.3 kPa, θr = 24°.5 olarak belirlenmiştir.