T. K. İ. - G. E. L. İ. Müessesesi'ne bağlı Milas-Sekköy Açık İşletmesi'nin bazı kesimlerinde gelişen
duraysızlıklar; burada açık işletme dizaynının jeoteknik faktörlerinde dikkate alınarak yeniden
değerlendirilmesinin gerekliliğini ortaya koymuştur. Bu nedenle T. K. İ. Genel Müdürlüğü tarafından; işletme
şevlerinin duraysızlıklarının incelenmesine ve çözümlenmesine yönelik bir jeoteknik etüdün yapılması
konusunda MTA Genel Müdürlüğü'ne talepte bulunulmuştur. Bu talep doğrultusunda Milas-Sekköy
İşletmesi'nde Haziran 1988 tarihinde başlatılan jeoteknik etütlerle,
a. İşletme ve yakın civarındaki birimlerin yapısal ve mekanik özelliklerinin araştırılarak; duraysızlığa
neden olabilecek faktörlerin ve duraysızlık modellerinin belirlenmesi,
b. İşletme dizaynında yapılabilecek değişikliklerde gerekli şev geometrisini belirleyecek olan, genel şev
ve basamak açılarının belirli güvenlik katsayısı değerlerine göre, stabilite analizleriyle tayin edilmesi
amaçlanmıştır.
Bu doğrultuda yapılan arazi çalışmalarıyla; İşletmenin 1/2.000 ölçekli jeoloji haritası yapılmış; hat
etütleriyle süreksizliklerin fiziksel ve mekanik özellikleri, yönelimleri belirlenmiştir. Ayrıca ocağın değişik
kesimlerinde gelişen duraysızlıklar (kaymalar) incelenerek ölçümler alınmış, kaymaların mekanizması ve
modeli belirlenmiştir. Bu çalışmalara paralel olarak ocaktaki jeolojik birimlerden, laboratuvarlarda jeomekanik
parametrelerini tayin etmek amacıyla örselenmemiş blok numuneler alınmıştır.
Jeolojik haritalama çalışmalarıyla işletmedeki Neojen yaşlı birimler; kömür horizonunun tabanında ve
kömür horizonuyla geçişli montmorillonitik karakterde kömüraltı kili ile bunun altında silttaşı ve
konglomeralardan oluşan "taban birimleri"; bunların üzerinde "kömür horizonu", en üstte de diatomeli marn
ve diatomeli killi kireçtaşı, laminalı marn ve bunların arasında tekrarlanan ince siltli killi seviyelerin yer aldığı
"tavan birimleri" şeklinde ayırtlanmıştır. İşletme alanının kuzey kısmında ise; Mesozoik Yaşlı Kristalize
Kireçtaşları yukarıda sayılan birimlerin temelini oluşturmaktadırlar.
Saha genelinde kayaçlarda belirgin bir tabakalanma yapısı gözlenmekte olup bunlar, 30°-40°'ye varan
bazı kesimler dışında, genel olarak KB-GD doğrultulu ve 3° ile 23° arasında değişen eğimlerle güneybatıya,
dolayısıyla ocak içine doğru dalımlıdırlar. Tabakalanma yüzeyleri çok ince kil dolgulu olup, düz ve
pürüzsüzdür.