Bu rapor Türkiye'nin en büyük demir yatağı olan Divriği A-B Kafa Mineralizasyonları'nın hakiki
potansiyel ve jeolojik durumlarını ortaya koymak amacıyla 1968-1970 yılları arasında MTA Enstitüsü'nün
yaptığı geniş çalışmaların ürünüdür.
Divriği demir yataklarının enstitü tarafından detay araştırma için yeniden ele alınışı 1968 banarında
başlamıştır. Bu araştırma 1968 arazi sezonu başları Divriği yataklarında (özellikle C Plaseri ve Parunsur)
yeterli araştırma yapılmadığı ve böyle bir araştırma sonunda önemli cevher potansiyeli artışları olabileceği
hakkında Etüt Şubesine yaptığım bazı teklifler ile başlamıştır. Başlangıçta araştırma küçük çapta idi (iki
jeolog, bir jeofizikçi, iki küçük kapasiteli sondaj makinası). Fakat Etütler ilerleyip bölgenin önemi ortaya
çıkmaya başladıkça çalışmalarımıza ilgi çeşitli yönlerden artmaya başladı. Arazi mevsimi sonlarına doğru
Sayın Genel Direktöre sahada yapılan açıklamalar sonucu bu bölgede geniş çapta çalışılması olanağı
sağlanmış oldu. Böylece 1968 sonu ve 1969 baharında yapılan geniş makina ve malzeme yığınağı ile
etütlere paralel çok sayıda sondaj işlemlerini yürütmek imkânı sağlandı. Bu arada şunu belirtmek çok
yerinde olacaktır; bölge sondajcılık ve sondaj tekniği bakımından bütün güçlükleri bünyesinde toplamıştı,
örneğin Crolaseri'nin bloklu ve parçalı cevher zonları A-B kafada çok sert silisifiye zonlar A ve B kafa
arasındaki yer-yer boşlukla büyük fay zonları gibi. Bütün bunlara rağmen Enstitünün yaptığı en derin elmaslı
sondajlarda gene bu bölgede tamamlanmıştır. Bütün doğal teknik güçlüklere rağmen projenin başarılması,
üç sene boyunca her türlü güç şartlarda çalışan bütün teknik, yardımcı teknik ve işçi arkadaşların kolektif iş
anlayışının bir ürünü olarak kabul edilmelidir.