ŞARK LİNYİTLERİ UMUMİ ETÜDÜ HAKKINDA HÜLASA

       MTA Enstitüsü Genel Direktörlüğünün 03.09.1946 tarih ve 1/242 M6/1 sayılı emirlerine itibaren Erzurum ve Kars İlleri'nde en son yaptığımız tetkiklere nazaran buralarda yakıt davası, bugünkü durum itibariyle, belirmiş bir ihtiyaç halinde görünmemektedir. Bu ihtiyaç, ancak halen yapılmakta olan askeri sebepler sonunda günlük bir mahiyet alabilir.
       Dava, gübrenin toprağa atılması ve ormanların muhafazası için bir devlet programı halinde ele alındığı takdirde ise:
       a. Köy istihlakini,
       b. Şehir istihlakini ayrı ayrı mütalea etmek lazımdır.
       a. Köyde linyit istihlaki davanın en büyük zorlukla karşılaşacağı tarafıdır. Zira: 1. Köylünün yakıtı satın alma kudreti zayıftır (fakirdir), 2. Linyit yakacak cihazla da mücehhez değildir. Köylü, ısınma ve pişirmeyi kulübesinin içinde gömülü bulunan tandırlarla temin eylemektedir. Bu cihazlarda linyit yakmağa imkan yoktur.
       Köylüye, ne şekilde olursa olsun, soba vermekle yalnız ısınma ve kısmen pişirme ihtiyaçları karşılanmış olur. Asıl gıdasını teşkil eden ekmeği pişirecek vasıta yine temin edilmiş olmaz. Bunun için yakıt davasının köylerde halli daha birçok tedbirlere bağlı kalmaktadır.