RAMANDAĞ MINTIKASININ ELEKTRİK PROSPEKSİYONU HAKKINDA RAPOR
Başlangıç
1941 21 Şubatı'ndan 27 Mart'ına kadar CGG, MTAE hesabına Ramandağı'nda rezistivite metodu ile bir jeofizik tetkik yapmıştır.
İstikşaf edilen mıntıka Ramandağ tabir olunan antiklinalin hissedilir derecede ortasındaki eski Maymun Vadisi'nde Dicle Nehri'nin sol kıyısındadır.
Jeofizik etüdü esnasında elde edilen ve bu mıntıkayı alakadar eden topografik malumat, misyon şefi kontrolü altında Bay Şadan Samer tarafından 1/10.000'lik 1 numaralı plana nakledilmiştir.
Bu tetkik ceman yekun 23 elektrik sondajı ihtiva etmiştir. Arazi üzerindeki ölçüler ve ameliyeler Bay Le Masne'in yardımı ile misyon şefi Bay Aynard tarafından yapılmış ve tefsiri misyon hitamında arazi üzerindeki prospeksiyon ekibini ziyaret eden MTA Enstitüsü nezdinde eksper Mühendis J.J.Breusse ile müştereken yapılmıştır.
Jeolojik Doneler
Ramandağ mıntıkasının sedimanter serisi şematik surette aşağıdaki şekilde taksim olunabilir:
1. Satıhta, Orta ve Alt Lutetiyen'e ait olup, kalınlığı 500 metreye yakın olan kesif kalkerler tezahür ediyor. Bunlar, orada, Maymun Vadisi'nin dibine kadar tamamıyla veya hemen hemen erode vaziyette olup, orada bir kalker kabuğu içinde hakiki bir pencere teşekkül etmiştir.
2. Bu kalkerler Alt Eosen ve Üst
Kretasenin marnlı tabakaları üzerine yatmaktadır. Bu tabakalar üst kısımlarına doğru banklar halinde ufak marnlı ara kalker ihtiva ederken, kaidelerine doğru hemen hemen tamamıyla marnlaşmıştır. Ramandağ'ında yapılan sondajlar tabakaların 1000 metreye yakın bir kalınlık arz ettiğini göstermiştir.
3. Bu marnlı kitle Türoniyen'e ait çok kalın ve masif kalkerlerin üstündedir. Şimdiye kadar Ramandağı'nda yapılan sondajlar bu kalkerlere ancak varabilmiştir; mamafih bunlar cenupta Ramandağ yükselişinin önünü teşkil eden antiklinallerde pek iyi tanınmıştır.
Bütün bu "pseulo-concordant" seri (filhakika Alt Eosen ile Üst Kretase arasında bir diskordans bulunması icap ediyorsa da,
Ramandağı'nda bu çok zayıf bir rol oynamıştır).