2009 yılında “Doğu Anadolu Jeotermal Sahaları Geliştirme ve Isı Kaynağı Aramaları Projesi” kapsamında Horasan sahasındaki jeotermal sistemin araştırılması ve ülke ekonomisine kazandırılması amacı ile EHH-1 sondajı yapılmıştır.
Bölge genelinde temeli Mesozoyik yaşlı ofiyolitik kayaçlar oluşturmaktadır. Bu kayaç topluluğu Şahvelet Ofiyolitleri olarak ayırtlanmıştır (Arbas ve diğerleri, 1991). Ultramafik, mafik, kataklastik kayalar olup, temeli oluşturacak şekilde yayılırlar. Ofiyolitlerin üzerinde transgresif olarak başlayan Gökçehamam Formasyonu, kumtaşları, konglomera, marn kayaçları ile başlayarak kireçtaşlarına ve Miyosen yaşlı Haneşdüzü Formasyonu ile Yastıktepe Formasyonu’nun litolojilerine geçer. Bu birimlere sondaj alanı yakın civarında rastlanmamaktadır. Trakit ve andezit lavlarından oluşan Üst Miyosen yaşlı Çoraktepe Volkanitleri, sondaj alanı civarında yaygın olarak gözlenmektedir. Sondaj alanı yakın çevresinde geniş alanlarda yüzeylenen ve gölsel ortam çökeli olan Horasan formasyonu genelde kumtaşı, marn, konglomera ardalanmasından oluşmaktadır. Horasan Formasyonu, kendisinden yaşlı tüm birimler üzerine diskordan olarak gelir (Arbas ve diğ, 1991). Stratigrafik olarak bulunan ancak inceleme alanı yakınlarında mostra vermeyen Kargapazarı ve Hasanbaba Formasyonlarını oluşturan bazalt yayılımları, Erzurum ilinin hemen doğu çıkışında gözlenebilmektedir. Bölgedeki en genç birimler eski ve yeni alüvyonlar ile travertenler ve yamaç molozlarıdır. Çalışma alanı ve yakın çevresinde ılık sularca çökeltilen sarımsı beyaz, kirli beyaz renkli, haritalanamayacak boyutta küçük mostraları olan travertenler ve alüvyonlar yer alır. Yamaç eğimi yüksek yerlerde ise kötü boylanmalı, tutturulmamış blok, çakıl ve uygun kaya türlerinin oluşturduğu yığışımlar şeklinde, yine haritalanamayacak boyutta küçük ölçekli mostraları olan yamaç molozları yer alır.
64 m derinliğindeki EHH-1 jeotermal araştırma kuyusunda, 0-20 m’ler arasında alüvyon, 20-64 m’ler arasında kumtaşı, çakıltaşı, kilden oluşan Horasan Formasyonu kesilmiştir.
Kuyu, ilerleme esnasında 16,60 metrede blow-out yapmış ve 12 l/s debide, 540C sıcaklıkta, yoğun gazlı akışkan gelişi olmuştur. Çimentolama işlemlerinin ardından devam eden kuyu gelişine rağmen 64,00 metreye kadar ilerlemeye devam edilmiş ve tüm teknik olanaklara rağmen, emniyet açısından, EHH-1 kuyusunun ilerlemesi, Horasan Formasyonu içerisinde bu metrede durdurulmuştur.
Sondajda üst kısımlardan düşük sıcaklıklı akışkanın karışmasını önlemek ve kuyu emniyetini sağlamak için yüzeyden itibaren 10,00 metreye kadar 133/8” muhafaza borusu, inilmiş ve etrafı çimentolanmıştır. Kuyu yüzeyden itibaren 95/8” üretim boruları indirilerek teçhiz edilmiştir.