Ülkemizin yaklaşık %40’ı karstlaşmaya uygun karbonat ve sülfatlı kayaçlarla kaplıdır.
Toridler, Anatolidler, Pontidler, Kenar Kıvrımları ve Güneydoğu Anadolu Otoktonu olmak üzere
belirgin tektonik kuşaklar şeklinde uzanan bu kayaçlar içinde onbinlerce mağara geliştiği tahmin
edilmektedir.
Genel olarak, yüzeye açılımı olan ve en az bir insanın sürünerek girebilmesine olanak
sağlayan genişlik ve yüksekliğe sahip yeraltı boşluğu olarak tanımlanan mağaralar başta turizm
olmak üzere depolamacılık, mağara terapisi, kültür mantarcılığı, askeri amaçlı sığınak, lojistik
alan temini ile plaser mineral ve yeraltı suyunun belirlenmesine yönelik olarak ekonomik
amaçlarla kullanılmaktadır. Aynı zamanda mağaralardaki yerli (damlataş) ve yabancı çökeller
yardımıyla bulunduğu bölgenin jeolojik, jeomorfolojik, hidrolojik, hidrojeolojik, depremsellik,
antropolojik geçmişi ve ekolojik gelişimine ışık tutar. Bu nedenle mağaraların belirli bir sistem
dahilinde bilimsel yöntemlerle incelenmesi, kullanım alanlarının belirlenmesi gerekmektedir. Bu
araştırmalar jeoloji mühendisi, hidrojeoloji mühendisi, jeomorfolog ve harita teknikeri gibi farklı
disiplinlerin işbirliği ile gerçekleştirilmektedir.
Yapılan araştırmalarda mağaraların ve yakın çevresinin jeolojik, jeomorfolojik,
hidrolojik, hidrojeolojik, meteorolojik ve ekolojik özellikleri incelenmektedir. Araştırılması
yapılan mağaraların 1/100-1/1000 ölçekli haritaları (plan ve kesitleri) hazırlanarak, mağaraların
ekonomik amaçlı kullanım alanları belirlenmektedir. Uzun dönemler boyunca herhangi bir
deformasyona uğramadan korunmuş olarak bulunan mağara çökellerinde (sarkıt, dikit, damlataş,
kil ve çakıl depoları vb) uygulanan izotop analizleri, radyometrik yaş tayinleri gibi çeşitli
yaşlandırma yöntemleri kullanılarak, mağaranın bulunduğu bölgeye ait paleosismoloji ve
paleoiklim verileri elde edilmektedir.