1. ÖNSÖZ
       Farklı oluşum ortamı ve yapısal özelliklere sahip tektonik birliklerin yan yana geldiği yurdumuz, erimeye uygun karbonatlı ve sülfatlı kayalarla kaplı yüzeylerin genişliği bakımından Avrupa ülkeleri arasında ilk sıralarda bulunmaktadır. Kireçtaşı, dolomitik kireçtaşı, dolomit, karbonat çimentolu kumtaşı ve konglomera ile jipslerden oluşan erimeye uygun kayalar; yurdumuz yüzölçümünün yaklaşık % 35-40'ını oluşturmaktadır. Bu kadar geniş bir yüzeylenime sahip olan bu kayalarda; yeraltı ve yerüstü sularının oluşturduğu doğal mağaraların da çok yoğun bir şekilde gelişeceği şüphesizdir. Ancak bu mağaraların tamamı etüt edilmediğinden dolayı, sayılan hakkında kesin bir rakam vermek mümkün değildir. Bununla birlikte, karstik bölgelerde yapılan araştırmalara bağlı olarak ülkemizde, yaklaşık 30.000-40.000 civarında doğal mağaranın bulunabileceğini söyleyebiliriz.
       Bir çok ülkede 18.yüzyıldan beri değişik amaçlarla kullanılan mağaraların önemi yurdumuzda henüz yeni yeni anlaşılmaya başlanmıştır. Özellikle 1970'lerden sonra mağara araştırmaları ve buna bağlı olarak da ekonomik amaçlarla kullanım artmıştır. Günümüzde çok sayıda mağara başta turizm olmak üzere, askeri yönden sığınak ve lojistik alan temini, kültür mantarcılığı, meyve ve sebze depolamacılığı, iyi kalite tulum peyniri üretimi, yeraltı suyu temini, guano ve plaser mineral çıkarımı gibi amaçlarla kullanılarak yöre ve ülke ekonomisine önemli katkılar sağlamaktadır. Bunun yanında mağaraların fiziki yapılan bölgesel jeolojik, jeomorfolojik, hidrolojik, ekolojik ve prehistorik özellik ve gelişimi karakterize ettiklerinden; bilimsel çalışmalarda da önemli verileri içlerinde saklarlar. Ülkemizde binlercesinin bulunduğu mağaraları inceleyerek ekonomik potansiyellerini belirlemek amacıyla 1979 Yılı'ndan beri MTA Jeoloji Etütleri Dairesi, Karst ve Mağara Araştırmaları Birimi'nce yürütülen Mağara Araştırmaları Projesi çalışmaları dahilinde, çok sayıda mağaranın etüdü yapılmıştır. Bu çalışmalar sonucu 14 mağara (Mersin-Silifke Narlıkuyu, Antalya-Alanya Dim, Antalya-Serik Zeytintaşı, Denizli-Acıpayam Keloğlan, Denizli-Honaz Kaklık, Isparta-Aksu Zindan, Kırklareli-Demirköy Dupnisa, Zonguldak-Gökgöl, Zonguldak-Ereğli Kocayusuf, Tokat-Ballıca, Gümüşhane-Karaca, Burdur-İnsuyu, Karabük-Safranbolu Mencilis, Bartın-Amasra Gürcüoluk) turizm amaçlı kullanıma açılmış ve bazıları da planlama aşamasındadır.
       Türkiye'nin en yoğun turizm hareketliliğine sahip merkezlerin başında gelen Alanya Îlçesi'nin hemen hemen içinde bulunan Suini Mağarası, Alanya Müze Müdürlüğü'nün talebi üzerine 2005 Mart Ayı'nda incelenerek bu rapora konu olan çalışma yapılmıştır.