1. ÖZET
        Erzurum-Ilıca Bölgesi'nde Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü tarafından Erzurum Jeotermal Enerji Projesi'nin bir bölümü olarak 1985 yılında 605 m derinliğinde bir sıcaksu kuyusu açılmıştır. Açılan bu kuyudan 39°C sıcaklık ve 6 lt/sn debide sıcaksu elde edilmiştir. 16-18 Nisan 1993 tarihinde yapılan koruma alanları etüdü ve debi sıcaklık test çalışmalarında sıcaksu kuyusunun debisinin ve sıcaklığının değişmediği tespit edilmiştir.
        İnceleme alanında yer alan bazaltlar, çatlaklı kırıklı bir yapıya sahip olduğundan ikincil permeabilite oldukça gelişmiştir. Geniş bir yayılım alanı olan ve sıcaksu kaynakları civarında mostra veren birim rezervuar özelliği taşımaktadır ve Üst Miyosen yaşlıdır.
        Sıcaksu sondajını kirlenme tehlikesine karşı korumak için sondaj çevresinde ve civarında koruma alanları belirlenmiş ve saha "orta özellikteki sahalar" grubuna dahil edilmiştir. Koruma sınırları bu sahalar için saptanan değerlere göre belirlenmiştir. Üç zon şeklinde belirlenen koruma alanlarında dıştaki zonda alınacak önlemlere içteki zonda da uyulması gerekmektedir.
        MTA tarafından 1985 yılında yapılan çalışmaya göre sondaj kuyusu şu aşamalarda gerçekleştirilmiştir.
        0-50 m'ler arasında Erzurum Ovasında yaygın olan alüvyon kesilmiş ve 60 m'ye kadar 10 5/8" çapında muhafaza boruları indirilmiş ve arkası çimentolanmıştır. 232 m'ye kadar Neojen sedimanlarında ilerlenmiş, 8 3/4" 'lik matkapla bazaltlarda 234.98 m'ye kadar ilerlenmiş 5 3/4" çapında kapalı muhafaza boruları indirilmiş ve çimentolanmıştır. 605 m'ye kadar ise kuyu çapı 7 3/8"dir. Ve bazaltlar içerisinde kalan bu kısım çıplak olarak bırakılmıştır.
        1985 yılında kuyu taban sıcaklığı 51°C olarak ölçülmüştür.
        Ayı yıl alınan sıcaksu örneğinin yapılan kimyasal analiz sonucuna göre toplam mineralizasyon değeri 5102.1 mg/lt'dir. Langelier kalsiyum denge diyagramına göre kireçlendirici özelliğe sahiptir.