ÖZET
        Güneybatı Anadolu Mn Yatakları provensi içinde ele alınan Dalaman ve Fethiye Manganez Zuhurları sedimanter Mn Mineralizasyonları halindedir. Önemli yataklar Dalaman-Bayramdağı (021-b₄), Dalaman-Elcik ve Dalaman-Kızılkaya, Fethiye-Göçek-Gökçeovacık (021-b₃), Fethiye-Karacaören-Akseki, Fethiye-Nif-Çaldağı, Fethiye-Yanıklar Amelebarakaları, Fethiye-Karacaören-Kızıldere (022-_a4) Zuhurları'dır. Etüt sahası dışında olmakla birlikte önemli görülen Fethiye-Mendos Dağı, Fethiye-Kemer-Uzuncayayla Zuhurları'da ilgi çekicidir.
        Sahanın stratigrafisini Güney Tetis Jeosenklinali tortul birimleri ile Laramiyen Orojenezi magmatitleri ve çok genç Kuvaterner plaser ve alüvyonları teşkil etmektedir. Tetis'in etkinliği Permiyen'den itibaren görülmeye başlanmış ve Neojen'e kadar sürmüştür. Bu devrede teşekkül eden kayaçlar allokton ve otokton kütleler ile peridotit naplarından ibarettir. Allokton kütleleri teşkil eden birimler Permo-Karbonifer'den başlayarak Alt Paleosen'e kadar çıkan yığışımları kapsamaktadır. Bunlar karbonatlı birimler ile arkoz ve kuvarsitleri ihtiva etmektedir. Fliş şeklinde görülen detritikler de bu dönem sonu birimleridir. Karbonatlı birimler kalker ve dolomitlerden ibaret olup dolomitler dolomitizasyon ürünüdür. Allokton birimler tektonik kütle bindirmeleri ile yerleşiktir.
        Otokton birimler karbonatlı serileri ihtiva etmekte, Senomaniyen'den Miyosen'e kadar olan devreyi kapsar. Eosen kireçtaşları önemlidir. Detritik otokton birimler Burdigaliyen'de önemli bir yığışım sağlamış, çok geniş sahalara yaygındır.
        Kuvaterner Plaser ve alüvyon birikintileri önemlidir. Alüvyon birikintileri Dalaman Ovası ve diğer küçük, birikinti sahalarında milleme düzlükleri oluşturmuştur.
        Güney Tetis Jeosenklinali Havzası'nda teşekkül eden saha güneyden sıkıştırılmış ve böylece su yüzüne yükselmiştir. Tektonizma daha çok teğet tektonik hareketlerle oluşan birlikleri ihtiva etmektedir. Dikey tektonik hareketler Üst Kretase'den itibaren görülmeye başlamış yüksek atımlı faylar özellikle otokton karbonatlı birimlerin güney dokanağı boyunca önemlidir. Bu düşey atımlar 250 m'yi aşmaktadır.