Orta Toroslar’ın doğu kesiminde yer alan Toros birlikleri, Ulukışla, Adana ve Mut havzaları çökelleri yapısal jeoloji açısından incelemiştir. Öncelikle birimler tanımlanmış, sınırları belirlenmiş, jeolojik haritaları çizilmiştir. Birimlerin stratigrafisi ve dokanak ilişkileri belirlenmiştir. Birimlerdeki depolanma ve deformasyon sürecinde oluşan tabaka, çatlak, foliasyon, fay gibi düzlemsel ve kıvrım eksenleri, lineasyonlar gibi çizgisel yapılar belirlenip kaydedilerek bir veri tabanı elde edilmiştir. Düzlemsel ve çizgisel yapıların doğrultu, eğim, yönelim, dalım değerleri, hareket yönleri, kinematik belirteçleri tespit edilip küresel projeksiyonlarda incelenmiştir. Bu verilerin ortalama değerleri, deformasyon yönleri elde edilmiştir. Çalışma alanındaki faylar, fay zonlarından alınan fay gauçlarının radyometrik incelenmesiyle yaşlandırılmış ve bölgenin jeolojik evrimi ortaya konmuştur. Kuzeyde Niğde-Ulukışla ilçesi Darboğaz köyü, Adana-Pozantı ilçesi, güneyde Mersin ve Erdemli, Silifke ilçeleri arasında kalan bölüm çalışma alanı olarak seçilmiştir. Torosları oluşturan Toros birliklerinin Geç Kretase’den günümüze kadar geçirdikleri yapısal evrim bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Toros kuşağı kuzeyde Kırşehir masifi ile güneyde Akdeniz arasında yer alır. Orta Toroslar batıda Kırkkavak fayı ile Batı Toroslar’dan, Ecemiş fayı ile Doğu Toroslar’dan ayrılır. Toros Orojenezini oluşturan kayalar Neotetis Okyanusu içinde Geç Kretase döneminde meydana gelen dalma-batma süreciyle yapısal değişimine başlamıştır. Bu değişim günümüzde de devam etmektedir. Paleotektonik dönemde başlayan jeolojik evrim, Neotektonik dönemde de devam etmiştir. Jeolojik evrim sırasında Toros birliklerinde tektonizma, metamorfizma, magmatizma, sedimantoloji süreçleri önemli rol oynamıştır. Bu süreçler magmatik, metamorfik ve sedimanter kayaların oluşumuna, yapısal deformasyonlara, kaya gruplarının stratigrafik konumlarının değişmesine neden olmuştur.

Çalışma alanı kuzeyden güneye doğru Ulukışla Havzası çökellerini, Toros birliklerinden Bozkır, Bolkardağı ve Aladağ birliklerini, üzerlerine gelen havza çökellerini içerir. Turoniyen (Geç Kretase) döneminde Neotetis Okyanusu’nun kolu olan İç Toros Okyanusu içinde dalma-batma süreci başlamıştır. Meydana gelen sıkışma ile güneydeki okyanusal litosfer kuzeye doğru diğer litosferik levhanın altına dalarken, güneydeki Toros karbonat platformu da ofiyolitik kayaları izleyerek kısmen dalmıştır. Ofiyolitik kayalarla birlikte Torosları oluşturacak kayaların bir kısmı da ortam derinliği ve sıcaklığına bağlı olarak yeşilşist-mavişist fasiyeslerinde değişkenlik gösteren metamorfizmaya uğramıştır. Okyanusal litosferin kopması ile birlikte ofiyolitler ve Toros karbonat platformunun dalan kesimi ani bir şekilde düşey olarak yükselmiştir.