Trakya Havzası, batıda Yunanistan sınırları içindeki metamorfik Rodop Masifi,

kuzeyde Bulgaristan ve Türkiye sınırları içinde metamorfik-granitik kayaçlardan oluşan

Istranca Masifi, güneyde Marmara Denizi ve İstanbul Paleozoyik’i ile sınırlı bir

Tersiyer Havzası’dır. Bu coğrafik sınırlar içinde yer alan Trakya Havzası, batıya dogru

Yunanistan, güneybatıya dogru Saros Körfezi ve Ege Denizi boyunca uzanmaktadır.

Trakya Havzası’nın temelini Paleozoyik ve Mesozoyik yaşlı metamorfik ve magmatik

kayaçlar oluşturur. Temel kayalarını havzada, kuzeyde Istranca Dağları’nda, batıda

Rodop Masifi’nde, güneyde Kuzey Anadolu Fay zonu ile Sakarya Kıtası’nda ve doğuda

İstanbul Boğazı çevresinde görmek mümkündür.

Çalışma alanında şu ana kadar bilinen jeotermal doğal çıkış bulunmamaktadır.

Bununla beraber jeotermal unsurlardan genç volkanik birimler ve aktif tektonik yapılar

da görülmemektedir. Ancak çalışma sahasının yer aldığı bölgede açılmış olan derin

petrol ve kömür kuyularında jeotermik gradyan değerlerinin ortalamanın üzerinde

olması dikkat çekici olmuş, ayrıca Trakya bölgesinde 2014 yılında MTA Genel

Müdürlüğü tarafından açılan KMA-2014/7 kuyusundan 57 0C sıcaklıkta ve 30 l/sn.

debide sıcak akışkan elde edilerek bölgenin ilk jeotermal alanı ortaya çıkarılmıştır. Daha

sonra yine 2015 yılında MTA Genel Müdürlüğü tarafından açılan TS-2015/1

kuyusundan 57 0C sıcaklıkta ve 25 l/sn. debide ve KVH-2015/6 kuyusundan 42,5 0C

sıcaklıkta ve 4 l/sn. debide sıcak akışkan elde edilmiştir. Yine çalışma sahası ve

çevresinde, genel doğrultuları KB-GD olan Kırklareli Fay Zonu’nun varlığı, rezervuar

ve örtü kaya özelliğindeki birimlerin bulunması bölgenin jeotermal enerji aramaları

açısından araştırılmasını gerekli kılmıştır. Bu nedenle, MTA Genel Müdürlüğü’ne ait

AR: 201539001 ve AR: 201539002 no.lu jeotermal kaynak arama ruhsat sahalarında

gerçekleştirilen etüt (jeoloji-jeofizik) çalışmaları ile ruhsat sahalarının jeotermal

olanaklarının ortaya konması ve sondaj lokasyonu önerilmesi amaçlanmıştır.

Çalışma alanının yer aldığı bölgede temelde, Paleozoyik yaşlı, çeşitli gnays ve

şistlerden oluşan Tekedere Grubu ve pembe, beyaz renkli, iri feldspat fenokristalleri

içeren, gnaysik granitlerden oluşan Şeytandere Metagraniti yer almaktadır. Temel

birimlerin üzerine açısal uyumsuzlukla, Orta Eosen yaşlı bej, beyaz, sarı, gri renkli,

tabanda volkanik kırıntılı, kumlu, killi kireçtaşı, kumtaşı ve marndan oluşan İslambeyli

Formasyonu ile Üst Eosen yaşlı beyaz, grimsi beyaz, gri, krem, yer yer sarı renkli, bol

fosilli, kumlu-killi resifal kireçtaşlarından oluşan Kırklareli Kireçtaşı gelmektedir.

Kırklareli Kireçtaşı üzerine uyumsuz olarak, Oligosen yaşlı, kumtaşı, çakıllı kumtaşı,

çakıltaşı, oolitik kireçtaşı, Congeria’lı kireçtaşı ve killi kireçtaşı ardalanmasından oluşan

Pınarhisar Formasyonu ve kirli sarı, gri, açık kahverengi, bej renkli, yer yer kömür

bantlı, şeyl, miltaşı ardalanması ile sarımsı gri kumtaşı, yeşilimsi gri kiltaşı

ardalanmasından oluşan Orta-Üst Oligosen yaşlı Süloğlu Formasyonu gelmektedir. Tüm

bu birimler inceleme alanında mostra vermemekte ancak stratigrafik olarak yer

almaktadır. Bu birimlerin üzerine, inceleme alanı güneyinde mostra veren, Üst

Miyosen’e ait kil bantlı ve çamurlu kumtaşı ara seviyeli, beyaz, kirli beyaz, gri renkli,

gölsel kireçtaşlarından oluşan Sinanlı Formasyonu ve bu birimle yanal geçişli olarak,

inceleme alanında gözlenmeyen, sarımsı beyaz, beyaz renkli, çapraz tabakalı kumtaşı,

killi kumtaşı ile kırmızımsı, yeşilimsi renkli laminalı kiltaşı ve az tutturulmuş çakıltaşı

merceklerinden oluşan Ergene Formasyonu, bu birimlerin üzerine ise inceleme alanında

oldukça geniş alanlarda yüzeylenen Pliyosen yaşlı, kırmızı, kahverengi, açık

kahverengi, sarı, yer yer beyaz renkli, yer yer çapraz katmanlı, kötü boylanmalı,

kırmızımsı kil-mil matriksli, tutturulmamış çakıltaşı, çakıl ile kumtaşı ve kiltaşından

oluşan Trakya Formasyonu diskordansla gelmektedir. Tüm bu birimleri, özellikle dere

yataklarında, Kuvaterner yaşlı alüvyon açısal uyumsuzlukla örtmektedir.

ii

Kırklareli-Merkez-Deveçatağı AR: 201539001 no.lu jeotermal kaynak arama

ruhsat sahası kuzeyinde yer alan Bayramdere köyündeki su kaynağından bir adet ve

ruhsat sahası içindeki Deveçatağı köyündeki su kaynağından bir adet olmak üzere

toplam iki adet soğuk su numunesi alınmış, kimyasal analizleri yaptırılarak

hidrojeokimyasal değerlendirilmeleri yapılmıştır. Kırklareli-Deveçatağı köy

kaynağından alınan soğuk su örneğinin (KD-1) toplam mineralizasyon değeri 555,76

mg/l, Kırklareli-Bayramdere köy kaynağından alınan su örneğinin (KB-2) toplam

mineralizasyon değeri ise 939,93 mg/l’dir. Her iki örnekte hakim katyon Ca, hakim

anyon ise HCO3 iyonudur. Suların pH değerleri ise KD-1 örneğinde 7,5 ve KB-2

örneğinde 7,1’dir.

Ruhsat sahalarında, jeotermal enerji olanaklarını araştırmak, sahanın tektonik

yapısını ortaya çıkarmak, jeotermal anomali sınırlarının belirlemek, jeotermal açıdan

örtü ve rezervuar olabilecek temel birimlerin derinliği ve yanal uzanımlarını belirlemek

amacıyla jeofizik elektrik çalışmaları (65 nokta DES ölçüsü) ve jeofizik

manyetotellürük etüt çalışmaları (63 adet istasyonda MT ve AMT ölçüsü)

gerçekleştirilmiştir.

Çalışma sahasında, ısı kaynağı olarak yorumlanabilecek genç mağmatik

oluşumlara rastlanılmamaktadır. Sahada ortaya çıkarılan jeotermal bulgular, jeotermal

sistemin ısı kaynağı olarak, büyük oranda gradyan etkisini göstermektedir. MTA Genel

Müdürlüğü tarafından önceki yıllarda yapılan jeotermal araştırma kuyularında (KMA-

2014/7, TS-2015/1 ve KVH-2015/6) ortalama 0,37 0C/10 m değeri hesaplanmış olup

jeotermal gradyan ortalama değerinin bir miktar üzerindedir. Ayrıca bölgedeki ana

tektonik yapı olan Kırklareli Fay Zonu, derinlerden ısıyı taşıyan-transfer eden bir fay

özelliğindedir. Dolayısıyla buradaki jeotermal sistemin ısıtıcı unsurlarından birinin de

bu tektonizmanın etkisi olacağı düşünülmektedir. Çalışma sahası ve çevresinde yer alan

birimlerden Üst Eosen yaşlı Kırklareli Kireçtaşları ve Paleozoyik yaşlı Tekedere

Grubu’na ait gnayslar jeotermal rezervuar özelliği taşımaktadır. Jeotermal sistemin örtü

birimleri ise Üst Miyosen yaşlı Sinanlı Formasyonu ve Orta-Üst Oligosen yaşlı Süloğlu

Formasyonu’dur. Sahanın beslenme yönünün bölgenin kuzey kesimlerinden olduğu

düşünülmektedir.

Proje çalışmaları sonucunda, jeolojik ve jeofizik etüt verilerinin birbirini

desteklemesiyle, 1/25.000 ölçekli E18-c3 paftasında yer alan, AR: 201539002 no.lu

Kırklareli-Pınarhisar-Osmancık jeotermal kaynak arama ruhsat sahasında P58 no.lu

jeofizik DES noktasında (X: 4601475, Y: 533400, Z: 172 m, ED50, koordinatlarında),

1.500±100 metre derinliğe sahip bir jeotermal araştırma sondajı önerilmiştir. AR:

201539001 no.lu Kırklareli-Merkez-Deveçatağı jeotermal kaynak arama ruhsat

sahasında ise yapılan jeolojik ve jeofizik etüt çalışmaları sonucunda sondaj lokasyonu

için uygun anomali tespit edilememiştir.