Amasya ili, Merzifon ilçesi, Sarıköy köyü ve çevresini içerisine alan ve MTA

Genel Müdürlüğü adına alınmış olan Amasya-Merzifon-Sarıköy ARA.05.00.2015.JEO.7

no.lu jeotermal kaynak arama ruhsat sahası, Merzifon-Suluova kompozit çek-ayır

havzasının kuzey kanadını içerisine alan bir konumdadır. Bu havzada, jeotermal sistemin

araştırılması, potansiyelinin ortaya çıkarılması ve ülke ekonomisine kazandırılması

amacıyla ruhsat sahası ve çevresinde yapılan jeoloji, jeofizik ve hidrojeokimyasal

çalışmalar (Öziçli vd., 2018) sonucunda gerçekleştirilen AMS-2017/3 jeotermal sondajı

ile ruhsat sahasının jeotermal enerji potansiyelinini denetlenmesi ve jeotermal akışkan

üretimi hedeflenmiştir. AMS-2017/3 jeotermal kuyusundan elde edilen veriler, çalışma

sahasındaki gradyanın yenilenmiş dünya jeotermal gradyanının üzerinde olduğunu

göstermekte olup, bu sıcaklıklar çalışma alanı içerisi ve yakın civarında gözlenen yoğun

tektonizma ve buna bağlı granodiyorit sokulumundan kaynaklanmaktadır.

AMS-2017/3 jeotermal sondajının gerçekleştirildiği Amasya-Merzifon-Sarıköy

ARA.05.00.2015.JEO.7 no.lu jeotermal kaynak arama ruhsat sahasınında içinde kaldığı

bölge Sakarya kıtası ile İzmir-Ankara-Erzincan okyanusunun kayaçlarını içine alan ve

güneyde bulunan Neotetis’e ait okyanusal litosferin Kretase boyunca Sakarya kıtasının

altında tüketildiği bir alanda bulunmaktadır (Şengör ve Yılmaz, 1981). Sakarya kıtasının

temelini Permo-Triyas yaşlı Tokat metamorfitleri, Permiyen yaşlı Gelinsini Formasyonu

ve Triyas yaşlı Karakaya Formasyonu oluşturmaktadır. Alt Karbonifer’de Sakarya

kıtasında oluşan Hersiniyen orojenezi sonrasında transgresyonla Permiyen’de kırıntı ve

karbonatlardan oluşan Gelinsini Formasyonu çökelmiştir. Triyas’taki gerilme

kuvvetlerinin artmasıyla havza derinleşmiş, kırıntı, karbonat, volkanit ile Paleozoyik ve

Permiyen yaşlı olistolitlerden oluşan Karakaya Formasyonu oluşmuştur. Orta-Üst

Triyas’ta neritik karbonatların gelmesiyle Triyas havzası kapanmıştır. Liyas’taki

transgresyonla Orta Jura-Alt Kretase yaşlı Soğukçam Formasyonu’na ait şelf, yamaç ve

pelajik kireçtaşları çökelmiştir. Bunların yanısıra güneydeki okyanus Kretase boyunca

tüketilmiş olup, yığışım prizması ve melanjlar oluşmuştur (Hakyemez vd., 1986).

Turoniyen sonrası sıkışmanın devam etmesiyle kalkalkalen nitelikteki ada-yayı

volkanizması ve yay önü/ardı çökelleri oluşmuştur. Melanjlaşma ve ada yayı

volkanizması Üst Kretase’deki dalma batmanın iki göstergesidir. Yığışımın üzerine

neritik karbonatlar çökeldikten sonra Paleosen’de fliş çökelimi devam etmiştir. Daha

sonra volkanizmanın devam etmesi, yelpaze deltası çökelleriyle birlikte derin denizel

ortam kapanmaya başlamıştır. Bölgede Paleosen ve Alt Eosen döneminde biriken sıkışma

ile birlikte ofiyolitler Lütesiyen öncesi temel üzerine retroşariye olmuştur (Yılmaz ve

Tüysüz, 1984). Bu olay Kırşehir Masifi ile Sakarya Kıtası’nın kıta kıta çarpışmasını

göstermekte ve İzmir-Ankara-Erzincan okyanusun kapanmasına işarettir. Lütesiyen’de

sığ denizel birimlerden sonra Üst Eosen-Oligosen’de sıkışmanın iyice artmasıyla asidik

mağma sokulumuyla (Tavşandağı granitoyidi) havza yükselmiştir. Üst Miyosen-

Pliyosen’de karasal birimlerin üzerine gölsel jipsli seviyeler ve Kuvaterner’de güncel

çökeller gelmiştir (MTA, 2002).

AMS-2017/3 jeotermal sondajı çalışmaları sırasında muhtelif birimler kesilmiştir.

Kesilen bu birimler yüzeyden derine doğru kısaca şu şekildedir: 0-2 m’ler arasında toprak

örtü; 2-110 m’ler arasında Geç Miyosen-Erken Pliyosen yaşlı Yedikır Formasyonu; 110-

530 m’ler arasında Lütesiyen yaşlı Bayat Formasyonu; 530-1.110 m’ler arasında Tokat

Metamorfitleri; 1.110-2.200 m’ler arasında Geç Santoniyen-Maastrihtiyen yaşlı yaşlı

Çalarasın Formasyonu gelmektedir.