Tuz veya halitler, çok eskilere dayanan ve degisken bir tarihçeye sahiptirler. Çinliler'in MÖ.3000
yillarinda tuz ürettikleri bilinmekte olup, tuzla ilgili ilk yazili kayitlar MÖ.2250 yilina aittir.
Ancak, insanlarin ilk kez ne zaman, tuzu kullanmis olduklari veya tuza ihtiyaç duymus olduklari
bilinmemektedir. Tuzun ilk defa eolitik atalarimiz tarafindan, bir tuz gölünün veya körfezin kiyilarinda
bulunmus olmasi ihtimali güçlüdür. Güner isiklari altinda parlayan bir tuz parçasinin eski atalarimiza çekici
gelmis oldugu ve dayanamayarak tadina bakmis oldugu düsünülebilir. Belki de dili kavlayan özelligi ile
yetinemeyerek bir parçasini yemis ve böylece hastalanmis bile olabilir. Eski atalarimiz ancak, yine eski
atalarimizin, tecrübeler yoluyla, belirli miktarda tuz ilave etmek suretiyle yiyeceklerin daha bir lezzetli hale
geldiklerini ögrenmis olduklarini saniyoruz. Yine saniyoruz ki, yiyeceklerde tuz kullandiktan sonra, sagliginda
da olumlu yönde degisikliklerin meydana geldigini fark etmistir. Iste ilk kullanilmaya baslandigi tarih öncesi
çaglardan bu yana tuz, insanoglunca, daha saglikli olmak, yiyeceklere lezzet katmak, hayvanlarini beslemek
ve hatta birçok batil inançlar ve dini seremonilerde kullanim yerlerinde çok çok farklidir.
Birlesik Devletlerde yasayan "Beyaz adamin" tuz yapma konusunda girismis oldugu tesebbüslerin 1614'lerde
baslamis oldugu bildirilmekte olup, ilk ticari tuz üretimi 1790 yilina rastlanmaktadir. Üretilen tuzun hemen
hemen bütünü insanoglu tarafindan tüketilmeyi, örnegin besinlerin korunmasi, derilerinde baglanmasi gibi,
amaçlanmistir.