ÖZET
Kromit yataklari genel olarak iki tipe ayilmaktadir.
1. Tabakali komplekslere bagli olan kromit yataklari,
2. Alpin Tipi'ndeki ultrabazik masiflere bagli olan kromit yataklari. Tabakali komplekslerdeki kromit
yataklari büyük yayilim gösterirler ve kilometrelerce uzunlukta olurlar; bu durum sakin bir ortamda
olustuklarina isaret eder. Alpin Tipi'ndeki ultrabazik masiflerde bulunan kromit yataklari asagi yukari ayni
özellikleri gösterirler; fakat olusum sirasinda tektonik kuvvetlere maruz kaldiklarindan, tabakali
komplekslerde oldugu gibi büyük yayilim göstermezler. Türkiye Kromit Yataklari ikinci tiptendirler.
Alpin Tipi'ndeki birçok ultrabazik masif üzerinde yapilan incelemeler, ultrabazik masiflerin bes zondan
olustugunu göstermistir:
1. Taban zonu,
2. Alt geçis zonu,
3. Monoton zon,
4. Üst geçis zonu,
5. Üst zon.
Bu ardalanma istatistiki olup, zonlardan bazilari eksik olabildigi gibi çesitli büyüklükte de olabilmektedir.
1, 2 ve 4 No'lu zonlar kromit yönünden ilginçtir ve kromit genellikle dünitler içindedir. 1 ve 2 No'lu zonlarda
metalürjik, 4 No'lu zonda refrakter kromit bulunur.
Dünitler, kromit yataklari için kilavuz kayaci teskil ederler. Magmatik tabakalanma ve lineasyon gibi
primer yapilar kromitleri kontrol ederler. Masif kromit kütlelerinin etrafindaki serpantinlesme zonlari ve
kromitli dünit seviyelerinin daha kolay serpantinlesmesi kromit prospeksiyonu yönünden önemli
olmaktadirlar. Faylara yerlesen damar tipli kromit yataklarinin arastirilmasinda kirik sistemlerinin ayrintili bir
sekilde etüt edilmesi gerekir.